QATIŞIQ
1. кил. qarışıq (2.3); 2. сущ. са шумуд затӀунин санал акахьай затӀ.
Qarışmaq feili ilə kökdaşdır. Sözün ilkin kökü qadır. Tuva dilində qatışıq sözü ruslardakı вместе sözünün qarşılığı kimi şərh olunub, yəni “qatışıb (q
Полностью »I. i. 1. mixture; blend; 2. tex. alloy II. s. mixed; crossed, mongrel; hybrid; ~ repertuar mixed repertoire; ~ meşə mixed forest / wood; ~ rəqəm riyaz
Полностью »I сущ. 1. смесь 2. сплав. Gümüşün qızıl ilə qatışığı сплав серебра с золотом 3. примесь II прил. смешанный
Полностью »1. bax qarışıq 1-ci mənada. Bu südün qatışığı var. Bu, xalis buğda unu deyil, qatışıqdır. 2. is. Müxtəlif maddələrin qarışığından ibarət olan xəlitə
Полностью »