QOBURLU

sif. Qoburu olan, qobura qoyulmuş, qobur içində olan.
Ələmdar beşaçılan tüfəngini, taxta qoburlu mauzerini, patrondaşlarını götürüb yaraqlandı. S.Rəhimov.
[Həmidin] böyründən qayışı bozarmış, köhnə qoburlu tapança sallanırdı. M.Hüseyn.

QOBUR
QOBUSTAN

Значение слова в других словарях