qıcıqlamaq
гл. 1. кил. qıdıqlamaq; 2. хъел гъун, хъел кутун, эсер (таъсир) авун.
f. irriter vt, agacer vt, donner vi sur les nerfs
f. irritate (d.); Qaba parça dərini qıcıqlayır Rough material irritates the skin
f. 1. bax qıdıqlamaq. …Toğluların yumşaq yunu və istiliyi sanki Qulunun əlini qıcıqlayırdı. M.İbrahimov