QICIQLAYICI
прил. эсер ийидай, хуруш кутадай, тӀа ийидай, кудай (мес. тӀишер кудай ни); квал гъидай.
I прил. раздражающий, вызывающий раздражение. Qıcıqlayıcı müalicə раздражающее лечение II сущ. раздражитель
Полностью »sif. Qıcıqlandıran, qıcıq təsiri oyadan, təxriş edən, təxərrüşə gətirən. Bir qədər sonra [Qoçər] kəskin qıcıqlayıcı bir qoxudan ayılıb yenə gözlərini
Полностью »