QIDIQ

is. Bədənin bir yerinə əl və s. ilə toxunduqda onda əmələ gələn və adamın qeyri-ixtiyari gülməsinə səbəb olan hal; yüngül təxərrüş, qıcıq; qıcıqlanma hissi. □ Qıdığı gəlmək (tutmaq) – bax qıdıqlanmaq 2-ci mənada. Ayağının altına əl vurduqda, qıdığı tutur.
– Atası onun boğazının altından öpər, onun qıdığı tutub gülməkdən uğunardı. M.Rzaquluzadə.
Qıdığını tutdurmaq – bax qıdıqlamaq.

Синонимы

  • QIDIQ qıcıq
QID-QID
QIDIQLAMA

Значение слова в других словарях