QƏLLAŞ

is. [ fars. ] klas. Sərsəri, dərbədər, xərəbati; ömrünü meyxanalarda keçirən adam, kefcil.
Rindü qəllaşəm, məqamım guşeyi-meyxanədir. Nəsimi.
Eşqə dil verdin deyib cövr etmə, ey zahid, mənə; Can verər məşuqə daim aşiqi-qəllaşlər. Xətayi.

// Sif. mənasında.
Bir belə gözələ qurban olmağa; Vaqif kimi qəllaş kimsə gərəkdir. M.P.Vaqif.

Синонимы

  • QƏLLAŞ qəllaş bax sərsəri
QƏLİZLİK
QƏLLƏ

Значение слова в других словарях