I
сущ. устар. праведник; человек, достойный рая (употребляется по отношению к умершему)
II
прил. безгрешный, праведный. Behiştlik adam безгрешный (праведный) человек
сущ., прил. женнетдиз лайих тир(ди) (кьейи касдиз гьуьрмет паталди лугьудай гаф).
Полностью »I. s. a man* / a person deserving to to the paradise a man * / a person worthy of going to the paradise II
Полностью »BEHİŞTLİK – CƏHƏNNƏMLİK Onu bilirəm ki, behiştlik atan güclə yadımdadır (Çəmənzəminli); Dərvişsiz olan məmləkətin şöhrəti olmaz; Dünyası cəhənnəmlik o
Полностью »sif. və is. Dini nöqteyinəzərdən günahsız olduğu üçün behiştə layiq olan (ölən adama hörmət üçün deyilir)
Полностью »