DEDUKTİV

прил. пед. , псих. дедуктивный (применяющий дедукцию, пользующийся дедукцией, основанный на дедукции). Deduktiv məntiqi nəticə дедуктивное умозаключение, deduktiv metod дедуктивный метод, deduktiv analiz (təhlil) дедуктивный анализ
DEDUKSİYA
DEFEKT
OBASTAN VİKİ
Deduktiv əqli nəticə
Deduksiya (ing. Deduction; lat. deuctio) — əldə etmə, hasil etmə, çıxarma. Latın mənşəlidir. Əsas mühakimə (əqli nəticə) üsullarından və tədqiqat metodlarından biri. Deduksiya öz metodoloji üslubuna görə induksiyadan fərqlənir. İnduksiyanın əksidir, mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticə çıxarmaq, hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yola çıxmaq, prinsip yaxud təklif ortaya qoymaq. Deduksiyaya sadə misal olaraq aşağıdakı mühakiməni göstərmək olar: "Bütün adamlar ölümə məhkumdur. Sokrat adamdır. Onda Sokrat olümə məhkumdur".

Значение слова в других словарях

выпла́стывать деминути́вный начи́нивать отры́гиваться прожи́лочка уви́нчивание куплети́ст перепле́ск прокажённая тоталитари́зм ши́рмочка элеги́ческий молить Concepcion creamer enticing floodlight gas-producer telekineses water-carrier you-know-what вередить вытаптывать неонацистский остит