EPİLOQ

сущ. эпилог:
1. заключительная часть литературного произведения. Poemanın epiloqu эпилог поэмы
2. перен. конец, развязка чего-л. Həyatın epiloqu эпилог жизни
EPİLEPTİK
EPİSENTR
OBASTAN VİKİ
Epiloq
Epiloq (yun. έπίλογος — sözdən sonra) — sonuncu hissə, bitmiş əsərə əlavə olunan və əlavə olunması mütləq olmayan hissə. Proloq kimi əvvəlcə əsərdə bəhs olunan şəxslər haqqında məlumat verir və ya oxucunu şəxsin əvvəlki həyatı haqqında məlumatlandırır. Epiloq ondan fərqlənir ki, düşüncə ola bilər, onda epiloq — həmişə hekayə kimi olur. Tipik epiloq — bəzən hər hansı bir başlığı olmadan — Dostoyevski və Turqanov kimi əsəri bitirirlər. Epiloqlar ümumiyyətlə gələcəkdə, əsas süjet bitdikdən sonra baş verir. Bəzi janrlarda, bir sıra əsərlərdə növbəti hissəyə işarə etmək üçün istifadə edilə bilər. Oxucuların marağını təmin etmək və hekayənin bitməmiş hissələrini gizlətmək üçün də istifadə olunur .

Значение слова в других словарях

восходи́тель герма́нский гра́нистый доку́чливость метафори́чность оха́ивать сложи́вшийся ювено́лог юдофо́бство е́хать звукооформи́тель инве́нция побуди́тель поддёвочный поо́хать сохраня́емость метуза 'shun chalky clabber mulierose snow gauge table-allowance вплести фильтрование