PREDİKATİV

лингв
I
прил. предикативный. Predikativ idarə предикативное управление, predikativ zərf предикативное наречие, predikativ yanaşma предикативное примыкание, predikativ uzlaşma предикативное согласование, predikativ mərkəz предикативный центр
II
сущ. предикатив (слово категории состояния, предикативное слово), напр. : olar можно, lazımdır нужно, надо и т.п.
PREDİKAT
PREDİKATİVLƏŞMƏ
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Значение слова в других словарях

ввя́зывание вступи́тельный ингредие́нт куба́стый носо́чки почтме́йстер про́редь ТАСС фарц юстирова́льный гроте́скно оппортуни́ст пунктуа́льный развинти́ть спроси́ть сумбу́рный concentual corvine eighthly Joe Trots radioastronomy situation ethics Southron syndication ругнуться