гл. вичи-вичиз цуьрцер вегьин, цуьрцер экъечӀун, экъечӀна яргъи хьун, буй вегьин.
f. Öz-özünə zoğ atmaq, cücərib çıxmaq, uzanmaq, boy atmaq; pöhrələnmək
zoğlanmaq