Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • DUAĞALDI

    (Ağcabədi) qız ərə gedəndən bir gün sonra düzəldilən gəlingörmə mərasimi. – Duağaldıya qızın yengəsi, anası, bayısı, qohumları gedər

    Полностью »
  • DUAX

    (Bolnisi, Borçalı, Çənbərək, Qazax, Tərtər, Tovuz) bax doax. – Duaxda xamralı yayırıx (Tərtər); – Kündöyü duaxda yasdılıyıf saja yafdılar (Borçalı)

    Полностью »
  • DUAXQAPBA

    (Basarkeçər, Cəbrayıl, Zəngilan) qız ərə gedəndən bir neçə gün sonra düzəldilən gəlingörmə mərasimi. – Uşaxlar qızın duaxqapbasına gedir (Zəngilan); –

    Полностью »
  • DUBALAĞ

    (Quba) kələk, hiylə. – Mən hər şeyi bilədəm, mənə dubalağ gəlməginən

    Полностью »
  • DUBUR

    (Quba) qısaboy (adam)

    Полностью »
  • DUÇ

    (Qax) dəstə. – Bazara gediysin, mağa da bi duç ala alıp geti

    Полностью »
  • DUDALAMAĞ

    (Bakı) yalan danışmaq. – Gənə nə dudalıyırsan?

    Полностью »
  • DUDURĞAYI

    (Meğri) qudurğan, azğın. – Tağı xan kimin dudurğayı adam nə olup, nə olecek

    Полностью »
  • DUĞA

    (Quba) dovğa. – Əhməd duğadan içib xəstə ulmişdi

    Полностью »
  • DUQQAZ

    (Quba, Zaqatala) bax doqqaz III

    Полностью »
  • DUQQU

    (Mingəçevir) suqabı

    Полностью »
  • DUQUY

    (Qax) yalan. – Bircə qoraydın <görəydin> neçə duquy di:riydi

    Полностью »
  • DULA

    (Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Qazax, Tovuz) bax dilab. – Dula qoymax pis olmaz örüx’ ördürəndə (Gədəbəy); – Apar istəkanı duloya qoy (Başkeçid

    Полностью »
  • DULAĞARTI

    (Quba) biçinçilərin qollarına sarıdıqları dolaq. – Mənim dulağartılarım üydə qalıb

    Полностью »
  • DULĞU

    (Gədəbəy, Xanlar, Qazax) bax dolğa

    Полностью »
  • DULQU

    (Qazax, Çənbərək, Tovuz) bax dolğa. – Təkərin dulquların sal, top yeyilməsin (Tovuz)

    Полностью »
  • DULUNQ

    (Qax) üskük. – Menin pis xəsyət var, dulunq olmasa tikə bilməs

    Полностью »
  • DUMBA

    I (Şəki) qısaboy. – Dumba kişiydi irəhmətdıx Usuf II (Şəki) təpə. – Taxdalı dərəsi havı dumba:n dalıdı

    Полностью »
  • DUMBAK

    (Zaqatala) kötük (odun). – Dumbakı doğra

    Полностью »
  • DUMBUL

    (Bakı, Şamaxı) nağara

    Полностью »
  • DUMBUZ

    (Basarkeçər, Bolnisi, Borçalı, Füzuli, Gədəbəy, Göyçay, İmişli, Qazax, Şəmkir, Tovuz, Ucar) bax dımbız

    Полностью »
  • DUMBUZDAMAĞ

    (Füzuli) yumruqlamaq. – Dumbuzda, bəlkə oyana

    Полностью »
  • DUMDUMA

    (Dərbənd) sap çarxı, makara

    Полностью »
  • DUMMUR

    (Biləsuvar) yumruq

    Полностью »
  • DUMUX

    (Ordubad) 1. gec başa düşən 2. xəbərdar. – O bu işdən dumux dəyildi

    Полностью »
  • DUNUX

    (Bərdə, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Ordubad) bax dumux (1-ci məna). – Həcərin oğlu dunuğ adamdı (Bərdə); – Yaman dunuğ adamsan (Qazax);

    Полностью »
  • DURADOĞMA

    (Qax) bax dərədöymə. – Duradoğmanı kəmərnən oyniylər

    Полностью »
  • DURADURDA

    (Cəbrayıl, Salyan) indi, hal-hazırda. – Duradurda başıma bir iş gəldi (Salyan)

    Полностью »
  • DURAX

    (Tovuz) sarılıq xəstəliyi (heyvanlarda)

    Полностью »
  • DURALĞA

    (Kəlbəcər) düşərgə. – Bıra duralğadı

    Полностью »
  • DURATUTMAZ

    (Şəki) əsassız, yerliyersiz. – Duratutmaz danışma

    Полностью »
  • DURMA

    (Şamaxı) durğun, axmaz. – Su:- mız durmadı

    Полностью »
  • DURMƏ:LDİDƏN

    (Qazax) qəfildən, gözlənilmədən. – Durmə:ldidən şilleynən vurdu gədeyi

    Полностью »
  • DURSUM

    (Qax) bağlama. – Anasının oğadar xırda dursumları var

    Полностью »
  • DURUĞ

    duruğ danışmax: (Lənkəran) yerli-yersiz danışmaq. – Belə duruğ danışır ki

    Полностью »
  • DURULAMAĞ

    (Cəlilabad, Çənbərək) taxılı sovuraraq təmizləmək. – Yeldə taxılı duruladı Əkbər (Çənbərək); – Əlimiznən savrığı atarduğ, bığdanı durulardığ (Cəlilaba

    Полностью »
  • DURUM

    (Bakı) quyu dibinə çökmüş palçıq

    Полностью »
  • DURZAN

    (Dərbənd) sürü. – Bir durzan qoyunim var indi

    Полностью »
  • DUSƏR

    (Kəlbəcər) külüng

    Полностью »
  • DUŞBALAN

    (Xanlar) aşsüzən. – Duşbalan oluf bizdə, indi də işdənir

    Полностью »
  • DUVAX

    I ( Ağdam, Cəbrayıl, Naxçıvan) bax doax. – Duvağı bəri qoy, kündəni yasdılıyım (Ağdam); – Usduya bir duvax qayıtdırın canı:z qutarsın (Cəbrayıl) II (O

    Полностью »
  • DUY

    (Oğuz, Şəki) key. – Elə duy adamdı ki, on dəfə di:rsən, gənə də başa düşmür (Şəki)

    Полностью »
  • DUYAX

    (Bolnisi) bax doax

    Полностью »
  • DUYDUX

    (Oğuz, Təbriz) 1. hülqum. – Qurt qoyunun duyduğunnan tutur, parçalayır, so:ra yi:r (Oğuz) 2. nəfəs borusu

    Полностью »
  • DUZ

    duz günü: (Göyçay, Kürdəmir, Zəngilan) bazar ertəsi. – Duz günü işə başdıyrux (Kürdəmir); – Böyün duzdu, sə:r təx’di (Zəngilan) Duz qoymağ (Saatlı) –

    Полностью »
  • DUZDAX

    I (Bakı, Gədəbəy, Qazax, Qarakilsə) heyvanlara duz verilən yer. – Hər axşam mal-qara duzdağə:ley örüşdən (Gədəbəy); – Yoldaşıma dedim, ə:, sən bı duzu

    Полностью »
  • DUZDUX

    (Qax) duz torbası

    Полностью »
  • (Quba) hə (düzdür mənasında). – Bu yil Susaya gedədü? – Dü

    Полностью »
  • DÜB

    (Naxçıvan) 1. tərs, inadkar. – Ay qərdaş, bizim bı qonşu çox düb adamdi 2. qanmaz

    Полностью »
  • DÜBAXDİ

    (Ordubad) bostanda ikinci dəfə əmələ gələn xırda yemiş. – Qavın tağı bı il yaman dübaxdi töküb

    Полностью »