Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • DƏ:

    (Ağdam, Ağcabədi, Borçalı, Tovuz) dəyə, alaçıq. – Bizim də: o görükən təpənin başındakıdı (Tovuz); – Qarım də:nin yannarına çəkilir (Ağcabədi)

    Полностью »
  • DƏBBƏ

    I (Ağdam, Borçalı, Qazax, Yevlax) lovğa. – Dəbbə adam papağını dik qo:r (Borçalı); – O, dəbbə adamdı (Yevlax); – Başqasın bə:nmiyənə dəbbə adam de:rix

    Полностью »
  • DƏBBƏDAĞARJIX

    (İmişli) lovğa. – Dəbbədağarjıx adamdı o heş kimi bə:mmer

    Полностью »
  • DƏBBƏKAR

    (Quba) sözündən qaçan. – Mə:n dəbbəkar adamnan hiç aram yuxdi

    Полностью »
  • DƏBBƏLƏMƏX’

    (Beyləqan, Çənbərək, Göyçay, Kürdəmir, Qazax, Qarakilsə, Masallı, Ucar) sözündən qaçmaq. – Sən mənə bir quzu verməliydin, nə üçün dəbbəliyirsən? (Beyl

    Полностью »
  • DƏBBƏLİX’

    (Culfa) biclik, hiyləgərlik

    Полностью »
  • DƏBƏLLAYI

    (Bakı) ağılsız ◊ Dəbəllayı- dəbəllayı danışmağ – ağılsız, düşüncəsiz danışmaq. – Sən gənə də başdamısan dəbəllayı-dəbəllayı danışmağa

    Полностью »
  • DƏBƏRƏ

    (Göyçay) kəsək. – Bu dəbərələri məhlədən təmizdiyün

    Полностью »
  • DƏBRƏ

    (Şərur) ot bağlaması. – Bizdərdə beş malı qışdan min dəbrə otnan ancax çıxarmağ olur

    Полностью »
  • DƏBRƏDİRİX’

    dəbrədirix’ eləməx’: (Culfa) mal-qara üçün ot ehtiyatı görmək. – Qışa bir dəbrədiriy eləmisən?

    Полностью »
  • DƏBRƏX’

    (Oğuz) kisə, kiçik çuval

    Полностью »
  • DƏ:CƏK

    də:cək qalmağ: (Kürdəmir) təəccüb qalmaq. – Bı işə lap də:cək qalmışam

    Полностью »
  • DƏDİX’

    (Şəki) bax dadax I. – Yekə qoyunun dədix’lərinnən tutuf, götürüf boynünə atdı

    Полностью »
  • DƏF

    I (Şuşa) təndirə lavaş yapmaq üçün işlədilən alət II (Kəlbəcər) koma. – Almaların hamısı Taharın dəfinə yığıldı

    Полностью »
  • DƏFƏ

    (Təbriz) xalçaçılıqda işlədilən dəmir alət. – Dəfə dəmirdən olurı

    Полностью »
  • DƏFİ:DƏ

    (Salyan) tez, cəld. – Oturan kimi qız dəfi:də qabağımıza xörekləri düzzi; – Söz didim, dəfi:də cavab verdi

    Полностью »
  • DƏFİN

    (Çənbərək) o saat, o dəqiqə, tezcə. – Xurda dağe:tdi, dəfin dəjə qayıtdı

    Полностью »
  • DƏFİT

    (Yardımlı) cəld, tez. – Dəfit getginən

    Полностью »
  • DƏĞDƏĞƏÇİ

    (Göyçay) narahat, təlaşlı. – Doğrusu, sən çox dəğdəğəçisən

    Полностью »
  • DƏĞİ

    (Dərbənd) bax dağı (1-ci məna). – Dəği səniynən işim yoxdu

    Полностью »
  • DƏĞİNTİ

    I (Gədəbəy) xəstəlik. – Dəğinti dəğif mallara, də:səη qənə II (Salyan) incik, xoşa gəlməyən

    Полностью »
  • DƏĞİNTULU

    (Lerik) bax dəginti II. – Mən onə bi dəğintulu söz demədim

    Полностью »
  • DƏĞİŞMƏX’

    (Meğri) seyrək otu olan yerdə otlamaq. – Şişeyi ötürüp yamaşda dəğişir

    Полностью »
  • DƏH

    (Çənbərək) növbə (suvarmada)

    Полностью »
  • DƏHDAYI

    (Mingəçevir, Ucar, İrəvan) kiçik kasa

    Полностью »
  • DƏHDÜLÜ

    (Borçalı, Çənbərək) ağıldanyüngül. – Dəhdülü adam avaro:lar (Borçalı); – Dəhdülü adamnan aram olmaz (Çənbərək)

    Полностью »
  • DƏHƏ

    (Göyçay, Mingəçevir) əkin sahəsi

    Полностью »
  • DƏHƏTDƏMƏG

    (Cəlilabad, Kürdəmir, Lənkəran) ölçüb-biçmək, götür-qoy etmək, yoxlamaq. – Adam gərək əvvəl dəhətdəsin, so:ra işə başdasın; – Dəhətdəmədən öylənmək ey

    Полностью »
  • DƏHLİZ

    (Çənbərək) 1. xanada ox keçirilən dəlik. – Xananın dəhlizi dardı, şapalag sığmır 2. dirəyin haçası. – Kərəni qaldır qoyax dirəyin dəhlizinə

    Полностью »
  • DƏHMƏRDƏ

    (Bakı, Əli Bayramlı, Lənkəran, Sabirabad) iri, dərin boşqab. – Dəhmərdədə hərdən xörək də yeyillər (Əli Bayramlı)

    Полностью »
  • DƏHMƏRRƏMƏX’

    (Cəbrayıl, Meğri, Zəngibasar) qovmaq, yerişini sürətləndirmək; tələsdirmək. – Malı dəhmərrə əkinə tüşməsin (Zəngibasar); – Dəhmərri;n axşamacan işi qu

    Полностью »
  • DƏHNƏ

    (Cəlilabad, Təbriz, Tovuz, Zəngilan) yüyən. – Atın dəhnəsin almeydilər, dəhnəli-zaddi qaçeydi (Cəlilabad); – Dəhnəni keçir atın ağzına (Zəngilan); – D

    Полностью »
  • DƏHNƏLƏMƏG

    (İmişli) atı yüyənləmək. – Atı dəhnələdi, çəkdi qapıya

    Полностью »
  • DƏHRƏBURNU

    (Bərdə) parça növü

    Полностью »
  • DƏHRƏDABAN

    (Salyan) görkəmsiz, nataraz. – O, dəhrədaban adamdı çox

    Полностью »
  • DƏHYEK

    (Qazax) vergi adı (keçmişdə)

    Полностью »
  • DƏXİL

    (Zəngibasar) piştaxta. – Bir dənə dəxil ver ma:, bamadorrarı orda satım

    Полностью »
  • DƏJ

    I (Qarakilsə, Ucar) nişan. – Əmbizə dəj qoydum ki, pozan olmasın (Ucar); – Bıllara dəj vıraciyıx, qalacax xirməndə (Qarakilsə) II (Ucar) dəst

    Полностью »
  • DƏJDƏMƏX’

    I (Ucar) nişanlamaq. – Mən öydən çıxanda kitablarımı dəjdədim ki, uşaxlar dəyəndə bilim II (Zəngilan) vələ daş düzmək

    Полностью »
  • DƏL

    dəl vurmeg: (Bakı) gəzmək. – Belədən-belə dəl vurur, belədən-belə

    Полностью »
  • DƏLAZAR

    (Tovuz) xəstəlik adı. – Dəlazar başdan tutor, həkim yetirməsə, öldürər

    Полностью »
  • DƏLƏ

    I (Cəlilabad) 1. qaçaq 2. oğru. – Qaçağə, oğriyə qədimdə dələ diyəllərdi II (Qax) əriştə. – İçinə ət də doğrıp pişirmişəm dələni III (İmişli) pis

    Полностью »
  • DƏLƏCİ

    (Cəbrayıl) acgöz. – O nə dələcidi

    Полностью »
  • DƏLƏCİY

    (Qax, Zaqatala) bax dələncık

    Полностью »
  • DƏLƏF

    (Mingəçevir, Ucar) bax dalab ◊ Dələfə gəlməy (Mingəçevir) – b a x dalaba gəlməx’. – At dələfə gəlir

    Полностью »
  • DƏLƏGEY

    (Bakı, İmişli, Şamaxı) pinti. – Əğez, Gülboci belə dələgeydü ki, bi dənə öy-eşigi var ki, it günündə; – Səlmi bilirsən nə dələgeydü, bir ignə sanca bi

    Полностью »
  • DƏLƏMƏ

    (Təbriz) tapdanma nəticəsində hasarda, çəpərdə salınmış keçid, yol. – Öyümüzdən bağa dələmə var

    Полностью »
  • DƏLƏ:N

    (Ağdərə, Daşkəsən, Tərtər) bax dələyən. – Dələ:n ağacı dimdiyinən dəlir (Daşkəsən)

    Полностью »
  • DƏLƏNCİK

    (Qax) oxlov. – Dələnciknən xamır yayılar

    Полностью »
  • DƏLƏNDAVAZ

    (Salyan) iri, nəhəng. – Mırad dələndavaz adamdı

    Полностью »