Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • ÖMRƏSÜRƏ

    (Culfa, Salyan) heç vaxt, heç zaman. – Bizzərdə ömrəsürə dəvə olmı:b, eşşəg olmı:b (Salyan)

    Полностью »
  • ÖNƏLMAX

    (Zaqatala) yaxşılaşmaq, sağalmaq (xəstə və xəstəlik haqqında)

    Полностью »
  • ÖNƏND

    (Gəncə) avand, avand üzü (paltar və s.). – Önəndi xarafsa da, dalı yaxşıdı

    Полностью »
  • ÖηÜR

    (Basarkeçər, Çənbərək, Gədəbəy) yaxa. – Köynə:ηin öηürnü bağla (Basarkeçər); – Öηürdən aşdıηmı düymüyü? (Gədəbəy)

    Полностью »
  • ÖηÜRRÜ

    (Gəncə) qabağı iki sıra düyməli (paltar). – Öηürrü arxalıx dəvdən tüşüfdü

    Полностью »
  • ÖPGƏ

    (Gəncə, Göyçay, Füzuli, Qax, Ordubad) bax öfgə. – Öpgədən kabab bişirdıx (Qax); – Həsən bir dənə öpgə aldı (Ordubad)

    Полностью »
  • ÖPGƏQARA

    (Zaqatala) keçi xəstəliyi adı. – Kəçilərə öpgəqara düşüp

    Полностью »
  • ÖPGƏLİ

    (Qarakilsə) bax ökbəli. – Nəbi yaman öpgəli adamdı

    Полностью »
  • ÖPKƏ

    (Ordubad) bax ofgə

    Полностью »
  • ÖRƏLƏMAX

    (Meğri) başdansovdu iş görmək. – İl uzunu oturmacex’ ki, götü örələ at o yana

    Полностью »
  • ÖRƏLƏMƏX’

    (Gədəbəy) qabı ağzına qədər, ağızbaağız doldurmaq (maye ilə). – Örələmə südü, indijə dağıdajaxsıη buralara; – Südü oxxarta örəliyifsəη kin, az qaler d

    Полностью »
  • ÖRƏMƏ

    (Borçalı, İmişli, Qazax) yundan hörülmüş bağ. – Alaçığın çuvuxlarını örəmeynən çiyəliyin (Qazax); – A Haşkərim, örəmə çatmadı, bir az kəndir gəti (Qaz

    Полностью »
  • ÖRƏN

    I (Göyçay, İsmayıllı, Ucar) zəif, xəstə. – Yanına getmişdim, çox örəndi (İsmayıllı) II (Cəbrayıl, İmişli, Qarakilsə, Zəngilan) çox otarılmaq nəticəsin

    Полностью »
  • ÖRƏND

    (Qazax) mal-qaranın gündəlik otladığı yer, sahə. – Malı hələ xama buraxma, qoy örənddə otdasın

    Полностью »
  • ÖRƏNƏ

    I (Şəki, Zaqatala) xaraba, viranəlik. – Qozun alt tərəfi örənədi (Şəki) II (Qazax) otu biçilmiş otlaq

    Полностью »
  • ÖRƏNİMƏX’

    (Cəbrayıl, Çənbərək, Karvansaray) otu qurtarmaq, otsuzlaşmaq. – Örüş örəniyif da:, mal aj qalır (Karvansaray); – Yer-yurt yaman örəniyif, heyvan ajınn

    Полностью »
  • ÖRƏNNƏMƏX’

    (Culfa, İmişli) bax örəniməx’. – Yer örənniyif, qoyunu bırda saxlamağ olmaz (Culfa). – Bizim yeri çox otardılar, örənnədi (İmişli)

    Полностью »
  • ÖRƏNNİX’

    (Zəngilan) çox otarılmaq nəticəsində otsuzlaşmış yer. – Malları genə aparıflar örənniyə, orda heyvan doyar?

    Полностью »
  • ÖRƏNSİZ

    (Çənbərək) qənaət etməyən, israfcıl. – Örənsiz adamnan zəhləm gedir

    Полностью »
  • ÖRƏTMƏK

    (Mingəçevir) 1. artırmaq (nəsil) 2. bəsləmək

    Полностью »
  • ÖRİ

    (Cəlilabad) xüsusi otlaq, tək-tək adamların öz heyvanının otardığı yer. – Öri odı ki, orda hər kəsən öz heyvanın otarey, tay ora heç kim heyvan gətirm

    Полностью »
  • ÖRKƏRİ

    (Ucar) ötrü. – Sənnən örkəri bıra gəldim; – Nədən örkəri gəlmisən?

    Полностью »
  • ÖRKƏRİN

    (Ucar) bax örkəri. – Bizzən örkərin xoşdu

    Полностью »
  • ÖRKİ

    (Salyan) ötrü. – Sənnən örki darıxmışdım, yaxşı ki gəldin

    Полностью »
  • ÖRMƏ

    I (Gədəbəy, Gəncə, Qax, Qazax) yundan toxunmuş paltar (köynək, jaket və s.). – Örmə geymə:ndə əməlli qızmer canım (Gədəbəy) II (Zaqatala) səbət

    Полностью »
  • ÖRNƏC

    (Ağdam) lovğa

    Полностью »
  • ÖRNƏC-ÖRNƏC

    (Ağdam) lovğa-lovğa. – Sənə deyirəm örnəc-örnəc danışma

    Полностью »
  • ÖRNƏX’

    (Xocavənd) qabiliyyət, bacarıq. – Onun əlinin örnəyi yaxşıdı

    Полностью »
  • ÖRNƏŞDİMƏX’

    (Çənbərək) 1. rahatlamaq. – Uşağı axşam örnəşdidim 2. yerləşdirmək. – Harda örnəşdi camahat?

    Полностью »
  • ÖRNƏŞMƏX’

    (Cəbrayıl) rahatlanmaq

    Полностью »
  • ÖRSÜZ

    (Cəbrayıl) qorxusuz

    Полностью »
  • ÖRTDƏNDİRMƏX’

    (Qafan) yandırmaq. – Qoyma uşağı yayın isdisində aparıf örtdəndirsin

    Полностью »
  • ÖRTDƏNMƏX’

    (Qafan) günəşin istisindən yanmaq. – Bu yazıx günün isdisində lap örtdənif

    Полностью »
  • ÖRTƏN

    (Qax) yanğın. – Ne örtənnən çıxan kesaqan kimik qaçiysın?; – Örtənə düşüp hunun züryəti

    Полностью »
  • ÖRTÜ

    I (Gədəbəy, Yevlax, Zəngilan) yorğan-döşək. – Qabaxcan mə:m örtümü sal, sora neynirsən elə (Zəngilan); – Gejə örtüyə girənnən arşa çəkildi yuxum (Gədə

    Полностью »
  • ÖRÜ

    (İmişli) sürünün arxasınca aparılan yatacaq və azuqə. – Örü uzaxda gedermiş, qoyun çatermış obıya

    Полностью »
  • Ö:RÜB-ÇÖ:RMƏG

    (Salyan, Yardımlı) dəfələrlə demək. – Bi dəfə dedün bildüg, day nə:şə ö:rüb-cö:rürsən? (Salyan)

    Полностью »
  • ÖRÜX’

    (Şəmkir) kotana qoşulan 1-ci və 2-ci cüt heyvan. – Ged, örüyü aş, gəti birəz otdasın

    Полностью »
  • ÖRÜX’ÇÜ

    (Tovuz) bənna. – Örüx’çü başder öyü örmə:

    Полностью »
  • ÖRÜMƏX’

    (Oğuz) doğub-törəmək, artmaq

    Полностью »
  • ÖRÜŞDƏ

    (Oğuz) yağda qovrulmuş soğan və toyuq ətindən hazırlanmış yemək adı. – Mə:limin yoldaşı örüşdə bişirmişdi

    Полностью »
  • ÖRÜŞTƏ

    (Oğuz) həvəs, istək

    Полностью »
  • ÖRÜYÜV-ARTMAX

    (Mingəçevir, Şəki) çoxalmaq, artmaq, doğub-törəmək

    Полностью »
  • ÖTƏ

    (Salyan) betər. – O:n uşağı özünnən də ötədi

    Полностью »
  • ÖTƏŞMƏX’

    (Çənbərək) yarışmaq. – Ot çalannar ötəşillər

    Полностью »
  • ÖTGÜN

    (Balakən, Gəncə, Mingəçevir, Şəki) xəstəlik adı; bel ağrısı. – Əlinin ötgünü var, tez-tez xəsdələnir (Gəncə)

    Полностью »
  • ÖTMƏCƏ

    (Qazax) xəstəlik adı, qaramalda əmələ gələn şiş

    Полностью »
  • ÖTÜRMƏ

    (Oğuz) uşaq oyunu adı

    Полностью »
  • ÖTÜŞMƏX’

    (Şəki) bax ötəşməx’

    Полностью »
  • Ö:ÜC

    ö:üc düşmək: (Kürdəmir) birbiri ilə düz gəlməmək, bir-birinin ziddinə olmaq. – Xötəklər ö:üc düşüplər, hey vırışıllar

    Полностью »