Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • ƏL

    I (Ucar) təndir düzəltmək üçün dairəvi gil hissə. – Beş-altı əl qoysan, təndir baş olar II (Bakı, Salyan, Şamaxı, Şuşa) tərəf

    Полностью »
  • ƏL-ƏYAX

    əl-əyağa gəlməx’: (Başkeçid) hər hansı bir işi cəld yerinə yetirmək

    Полностью »
  • ƏLAH-SALAH

    (Cəbrayıl) boş, bikar, işsiz, avara. – Bü:yün uşaxlar əlah-salah qaldılar

    Полностью »
  • ƏLAMƏT

    I (Qax, Yardımlı) təəccüblü. – Ne diyim, helə əlamət işlər olarmı? (Qax) II (Salyan) yaxşı, qəribə. – Bu əlamət çitdi; – Sən yap əlamət adamsan

    Полностью »
  • ƏLARDAN

    (Ağdaş, Füzuli) 1. əl-üz dəsmalı 2. qazan və s. tutmaq üçün dəsmal

    Полностью »
  • ƏLBEŞİX’

    (Gədəbəy) meşəbəyi

    Полностью »
  • ƏLBƏHƏ

    (Zəngilan) o saat, o dəqiqə. – Ya:nda söz demişəm, əlbəhə cedif xəbər verif

    Полностью »
  • ƏLBƏHƏL

    (Cəbrayıl, Yardımlı) bax əlbəhə

    Полностью »
  • ƏLBƏHƏM

    (Şərur, Şahbuz) bax əlbəhə. – Əlbəhəm qəddimi əydi (Şahbuz)

    Полностью »
  • ƏLBƏNDƏ

    (Füzuli) uşaq oyunu adı. – Əlbəndə oynərdilər, iki adam tutar, o biriləri vırardı

    Полностью »
  • ƏLBƏSÖ:ÜN

    (Cəlilabad, Kürdəmir, Salyan, Ucar) acgöz, tamahkar. – Babaş çox əlbəsö:ün uşaxdı; – Əlbəsö:ün adamın hürməti olmaz (Salyan); – Əlbəsö:ün Əhmət gənə ə

    Полностью »
  • ƏLBƏSÖ:ÜN-ƏLBƏSÖ:ÜN

    (Şamaxı) acgözcəsinə, tamahkarcasına. – Çörəyi əlbəsö: ün-əlbəsö:ün yeməzzər

    Полностью »
  • ƏLBƏSÖ:ÜNNÜY

    (Ucar) acgözlük, tamahkarlıq ◊ Əlbəsö:ünnüy eləməy – acgözlük etmək, tamahkarlıq etmək. – Az əlbəsö: ünnüy elə, ayıbdı

    Полностью »
  • ƏLBİLƏSƏN

    (Çənbərək) görəsən. – Əlbiləsən, o kimin maşınıdı

    Полностью »
  • ƏLBİR

    (Bərdə, Ucar) su içmək üçün qab. – Əlbirdə su ver içim (Bərdə); – Əlbiri qəleylətdim; – Əlbiri suynan doldur, ver içim (Ucar)

    Полностью »
  • ƏLBOŞİ

    (İmişli) uşaq oyunu adı

    Полностью »
  • ƏLCƏ

    (Yardımlı) tikə, loğma. – Bi əlcə çörəy ver mənə

    Полностью »
  • ƏLCƏ-ƏLCƏ

    (Yardımlı) bax əlçə-əlçə

    Полностью »
  • ƏLCƏG

    (Göyçay, Salyan, Yardımlı, İmişli, İsmayıllı, Kürdəmir, Masallı) dəstə, dəstək. – Xışun əlcəgi xarap olup (Kürdəmir); – Qapının əlcəginnən asılan tütg

    Полностью »
  • ƏLCƏX’

    I (Çənbərək, Basarkeçər, Naxçıvan, Ordubad, Tovuz) bax əlcək I. – Kərəntinin əlcəyi qırılıf, gərəx’ təzəsin düzəldim (Basarkeçər); – Kərəntinin əlcəyi

    Полностью »
  • ƏLCƏX’LƏMƏX’

    I (Çənbərək) lopalopa qar yağmaq. – Gejə əlcəx’liyir, sava:catan bir metr qar yağır II (Füzuli) yunu darayıb əlçim düzəltmək

    Полностью »
  • ƏLCƏX’Lİ

    (Gədəbəy) qədim geyim adı. – Əlcəx’liyi darayıdan tikeydilər

    Полностью »
  • ƏLCƏK

    (Zaqatala) arxalıq və ya çuxanın qolunun arxa tərəfindən sallanan artıq hissə, parça

    Полностью »
  • ƏLCƏLƏMƏG

    (İmişli, Yardımlı) parçalamaq, tikə-tikə etmək. – Çörəgi əlcəleyib tökürsüz yerə (İmişli)

    Полностью »
  • ƏLÇƏ-ƏLÇƏ

    (Göyçay, Lənkəran, Mingəçevir, Salyan) parça-parça. – Səni görüm, əlçə-əlçə qan qusasan! (Salyan)

    Полностью »
  • ƏLÇİM

    I (Cəlilabad, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Lənkəran, Masallı, Oğuz, Salyan, Yardımlı, Ucar) əl boyda təmiz daranmış yun

    Полностью »
  • ƏLDAŞİ

    (Dərbənd) əldəyirmanı. – Əldaşi hodı horda

    Полностью »
  • ƏLDƏMƏN

    (Meğri, Salyan) anası ölmüş körpə quzu. – Əldəmən quzunu kəlin qoyuna da əmişdirginən, dalaxlansın (Meğri)

    Полностью »
  • ƏLƏ

    (İsmayıllı) hin. – Ələnin qapısını bağla

    Полностью »
  • ƏLƏF

    (Qubadlı) quru ot, saman. – Heyvanın ələfi qutarıb Ələf savını (Ağdam) – əl-üz sabunu. – Paltarı paltar savınıynan yu:llar, ələf savınıynan əl yu:lla

    Полностью »
  • ƏLƏFSIN-BILAFSIN

    (Cəbrayıl) qarışıq, hər nə gəldi. – Ələfsın-bılafsın o qədər yeyif ki səhərdən

    Полностью »
  • ƏLƏHSALAH

    ələhsalah qalmağ: (Salyan) narahat olmaq. – İşığ yanmıyanda adam lap ələhsalah qalır

    Полностью »
  • ƏLƏX’LƏMAX

    (Şəki) diqqətlə axtarmaq. – Bazarın hər yerini ələx’lədim, yaxşı buğda gözümə dəymədi

    Полностью »
  • ƏLƏLİX’

    ələlix’ eləməx’: (Meğri) çaşmaq, çaşıb qalmaq. – İrəşit, ələlix’ eləmə

    Полностью »
  • ƏLƏM

    I (Salyan) kəşkül. – Ələm dəbrişdə olardı II (Göyçay) üst dodağın ortasındakı çökək yer

    Полностью »
  • ƏLƏMXOR

    (İmişli) acgöz, çoxyeyən (heyvan)

    Полностью »
  • ƏLƏMXORTDADİ

    (Cəlilabad) gəlincik. – Uşəğçün ələmxortdadi düzəldiyəm

    Полностью »
  • ƏLƏNGƏ

    I (Ağdam, Gəncə, Şəki, Şuşa, Zəngilan) ətsiz iri sümük. – Bı nətə:r ətdi, teyxa ələngədi (Zəngilan); – Bu ətin nəyini pişirim, başdan-əyağa hamısı ələ

    Полностью »
  • ƏLƏ:RDƏN

    (Ağcabədi) bax əlardan. – Ələ:rdənnən isdi şeyləri ojaxdan götürürüx’

    Полностью »
  • ƏLƏSİDOLAĞ

    (Ordubad) göy qurşağı

    Полностью »
  • ƏLƏSSÖVİYƏ

    (Cəbrayıl) veyil, avara. – Vəli ələssöviyə adamdı

    Полностью »
  • ƏLƏŞƏN-KÜLƏŞƏN

    (İmişli) birtəhər, güc-bəla ilə. – Düşdüx’ qarannığa, ələşənküləşən özümüzü öyə çatdırmışıx

    Полностью »
  • ƏLƏVƏNGİ

    (Biləsuvar) yalan. – Sən ələvəngi danışırsan

    Полностью »
  • ƏLƏYƏSİ

    (Ordubad) bax ələyəz

    Полностью »
  • ƏLƏYƏZ

    (Qarakilsə, Şərur) kəvərəoxşar yeməli yabanı bitki adı. – Ələyəzi yazda yığırıx (Qarakilsə)

    Полностью »
  • ƏLƏ:Z

    (Çənbərək, Qarakilsə, Şahbuz) bax ələyəz. – Bü:n ələ:z isdisi bişirmişəm (Çənbərək); – Ələ:zimiz çoxdu, aparmışdım satmağa (Qarakilsə); – Ələ:zi aşa s

    Полностью »
  • ƏLƏZİ

    (Cənubi Azərbaycan) bax ələyəz

    Полностью »
  • ƏLGİ

    (Başkeçid) əl iyi (ip və ya sap əyirmək üçün alət)

    Полностью »
  • Ə:LĞA

    (Qazax) bax ayalğa. – Ə:lğası odu elə onun

    Полностью »
  • ƏLHƏM

    əlhəm qalmağ: (Salyan) karıxmaq, özünü itirmək. – Hərif lap əlhəm qalıb, danışdığın bilmir

    Полностью »