Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • ƏTBƏHRİ

    (Quba) uşaq xəstəliyi adı

    Полностью »
  • ƏTCƏ

    (Mərəzə, Mingəçevir) yumurtadan təzə çıxmış, hələ tüklənməmiş quş balası. – Sərçənin balası hələ ətcədi (Mərəzə)

    Полностью »
  • ƏTDİX’

    I (Zəngibasar) ağır tərpənən, iş bacarmayan. – Onnan heş zad gözdəmə, ətdi: n biridi II (Cəbrayıl) ət hazırlığı üçün verilən heyvan

    Полностью »
  • ƏTƏBƏRƏ

    (Bakı) yaşına uyğun danışmayan, böyük-böyük danışan. – Bu uşağ çox ətəbərədü

    Полностью »
  • ƏTƏX’

    (Borçalı) qadın paltarı adı. – Səhnə özünə bir ətəx’ tix’di

    Полностью »
  • ƏTƏX’Lİ

    (Füzuli) böyük quyruqlu qoyun. – Yağı quyruğuna yığan qoyuna ətəx’li de:ərix’

    Полностью »
  • ƏTƏX’LİX’

    I (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Füzuli, Şuşa, Tərtər) bax ətəylig. – Qədimdə arvatdar taxırdılar ətəx’liyi (Ağdam); – Mənim bir bilərziyimi, bir də ətəx’li

    Полностью »
  • ƏTƏLAĞ

    (Böyük Qarakilsə) tənbəl

    Полностью »
  • ƏTƏRƏT

    (Meğri) nişanə. – Ət aldım, yağ ətərəti yox idi

    Полностью »
  • ƏTƏYLİG

    (İmişli) qadın bəzəyi. – Gönnəgin ətəgində ətəylig olardı gümüşdən

    Полностью »
  • ƏTXƏRCİ

    (Şərur) üzüm növü. – Ətxərci: n gilələri aralı olur, topxərcinki sıx

    Полностью »
  • ƏTMƏ

    (Sabirabad, Salyan) aciz

    Полностью »
  • ƏTMƏX’

    I (Çənbərək) görünmək. – Dadaşın niyə ətmirdi bir həfdədi II (Cəbrayıl, Füzuli) 1. cavab qaytarmaq 2

    Полностью »
  • ƏTMƏL

    (Kürdəmir, Saatlı) bax ətmə

    Полностью »
  • ƏTMƏLLİG

    (Kürdəmir) acizlik, əfəllik. – Ətməlliyinnən heç bir iş görmür

    Полностью »
  • ƏTMƏNİ

    (Salyan) bax ətmə. – Qurbanəli ətməni uşağdı

    Полностью »
  • ƏTMƏTƏN

    (Şəmkir) ətli-canlı, kök, tosqun. – Ətmətən adam boş olur, yol yeriyəmmir

    Полностью »
  • ƏTOTU

    (Ağdam, Ağdərə, Xocavənd, Şuşa) nanə qoxulu, yeməli yabanı bitki adı. – Ətotunu bozbaşa tökürüx’ (Şuşa) ◊ Ətpalçığı (Cəlilabad) – sarı, gilli torpaq

    Полностью »
  • ƏTSİMƏG

    (Cəlilabad) könlü ət istəmək. – Nə bildüz biz ətsimişüg, ət gətdüz

    Полностью »
  • ƏTTƏBALA

    (Kürdəmir) çılpaq, lüt. – Bı əttəbala uşaxlara ləlbəydə çay ver

    Полностью »
  • ƏTÜZÜM

    (Xocavənd) üzüm növünün adı

    Полностью »
  • ƏVAZİMAX

    (Qax) bax avazımağ

    Полностью »
  • ƏVÇİ

    (Hamamlı) arvad işinə qarışan kişi

    Полностью »
  • ƏVDİMƏX’

    I (Cəbrayıl, Qarakilsə, Meğri, Zəngilan) bax evdirməx’. – Bacı, yerə tökülən bığdanı bir-bir əvdi; – Niyə buni indiya kimin əvdiyib qurtarmamısan? (Me

    Полностью »
  • ƏVDİMƏK

    (Biləsuvar) bax evdirməx’

    Полностью »
  • ƏVƏ

    (Borçalı, Kürdəmir) şiş. – Mahmıdın çiynində əvə var (Borçalı); – Həmidin boğazınnan əvə çıxıb (Kürdəmir)

    Полностью »
  • ƏVƏÇİ

    (Başkeçid, Borçalı) bax əbəçi. – Mə:m əvəçim Fatma xaladı (Borçalı)

    Полностью »
  • ƏVƏDƏMƏX’

    (İmişli) bax əbədimək I. – Beyjə arıx danamız əvədəmişdi, gedif durğuzdux ◊ Əvədəyə düşmək (Qarakilsə, İmişli) – yıxılıb arxası üstə qalmaq

    Полностью »
  • ƏVƏDİMƏG

    (Yardımlı) bax əbədimək II

    Полностью »
  • ƏVƏLƏN-GƏVƏLƏN

    əvələn-gəvələn danışmağ: (Salyan, Yardımlı) boşboşuna danışmaq, yersiz danışmaq. – İsmayıl həməşə məclisdə əvələn-gəvələn danışır (Salyan)

    Полностью »
  • ƏVƏN

    əvən yeri: (Tovuz) bir adamın çox gedib-gəldiyi yer

    Полностью »
  • ƏVƏNÇİ

    (Qazax, Tovuz) bax əbəçi. – Əvənçi uşağı tutor, boylum, kövəyin kəser (Qazax)

    Полностью »
  • ƏVƏNDƏ

    (Cəbrayıl, Tərtər) arabanın qolunu boyunduruqla birləşdirən qayış. – Əvəndə boyunduruğa keçirilir (Cəbrayıl)

    Полностью »
  • ƏVƏNDƏNƏ

    (Biləsuvar, Kürdəmir) bax əvəndə. – Əvəndənəni çıxart, ulağ bir az dincəlsin (Biləsuvar)

    Полностью »
  • ƏVƏNKÖMƏNCİ

    (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Şuşa, Tərtər) bax əvənkövənci. – Əvənköməncini yığıf kətə pişiririx’, bomba pişiririx’ (Ağdam)

    Полностью »
  • ƏVƏNKÖVƏNCİ

    (Gədəbəy, Qazax, Tovuz) yeyilən yabanı bitki adı. – Bu yazbaşı heç əvənkövənci pişirməmişim uşaxlara (Gədəbəy); – Əvənkövəncinən sıxma pişirif ye:rix’

    Полностью »
  • ƏVƏRƏ

    I (Qax) qışqırıq, səs-küy. – Əvərə bizdən essiy olmaz II (Culfa) birillik camış

    Полностью »
  • ƏVGƏLƏMƏG

    I (Biləsuvar) ovmaq, masaj etmək. – Boynumu bir az əvgələ, yaman ağrıyır II (Biləsuvar) yüngülvari yumaq

    Полностью »
  • ƏVGƏNDƏ

    əvgəndə dolanmax: (Qafan, Qarakilsə) avara, işsiz, boş-boşuna gəzmək, dolanmaq. – Orda-bırda əvgəndə dolanırdım (Qarakilsə)

    Полностью »
  • ƏVLƏD

    (Cəlilabad, Yardımlı, İmişli) qohum. – Yavərnən əvlədük; – Onın nənəsi sizə əvləd oley dənə (Cəlilabad)

    Полностью »
  • ƏVNƏ

    I (Cəlilabad, Füzuli, Zəngilan) dəfə. – Qurdu gündə üç əvnə yarpaxlerıx (Zəngilan); – Bir əvnə yedim (Füzuli); – Hər əvnədə yetdi adamın xörəyin ye:ir

    Полностью »
  • ƏVNƏZ

    (İmişli) zəif

    Полностью »
  • ƏVNƏZLƏMƏK

    (İmişli) zəifləmək. – Uşax yaman əvnəzliyib

    Полностью »
  • ƏYAĞALTI

    I (Salyan) kandar. – Əsgini əyağaltıya salallar əyağ silmegə II (Salyan) balaca kətil. – Əyağaltını gət oturum

    Полностью »
  • ƏYAĞLIĞ

    (Biləsuvar, Sabirabad) pilləkən

    Полностью »
  • ƏYAX

    (Ağdam, Şuşa, Zəngilan) dəfə. – Üç əyax da gətirsəη qutarar (Ağdam); – Böyün neçə əyax dərz gətirdı͂:z (Zəngilan); – İki əyax getdim, ta gedəmmədim, y

    Полностью »
  • ƏYAXÇI

    (Qazax) idarə xidmətçisi, kuryer. – İdarada əyaxçı olar; – Əyaxçını göndərer ki, gedif onu ça:rsın

    Полностью »
  • ƏYAXLI

    (Qazax, Şuşa) bax ayaxlı. – Əyaxlı olmasa, yuxanı yaymağ olmaz (Şuşa)

    Полностью »
  • ƏYAXLIX

    (Borçalı) kandar, astana. – Əyaxlıxda durma, keç uxarı

    Полностью »
  • ƏYALĞA-ŞƏYALĞA

    (Şuşa) ləqəb. – Uşağa əyalğa-şəyalğa qoyma!

    Полностью »