Толковый словарь азербайджанского языка

  • AY₃

    is. astr. İlin on iki hissəsindən biri. 8-i 31, 4-ü 30, 1-i 28 (hər dörd ildən bir 29) gündən ibarətdir

    Полностью »
  • AY₂

    nida. 1. Çağırış, müraciət, haylama, haraylama nidası. Ay camaat! – Ay qalan uşaqlar, siz bizim dalımızda olun, qorxmayın! M

    Полностью »
  • AY

    is. 1. Yer kürəsinin peyki olub, onunla birlikdə Günəşin ətrafında fırlanan və gecələr inikas edən Günəş işığı ilə işıqlanan göy cismi

    Полностью »
  • AY-BALIQ

    is. zool. Tropik dənizlərdə yaşayan girdəsifət balıq. Ay-balıq ən çox kürü tökən balıqdır

    Полностью »
  • AY-HAY

    nida, dan. Kinayə, istehza, narazılıq və s. ifadə edir. Ay-hay, səndən də qorxacağıq! – [Surxay:] Ay-hay, elə biz mədəndə oyun çıxarırıq da… S

    Полностью »
  • AY-ULDUZ

    is. köhn. Ay-ulduz şəklində qızıldan qadın bəzəyi; boyunbağı. Ay-ulduz şəbəkə üsulu ilə düzəldilir

    Полностью »
  • AY-ULDUZLU

    sif. 1. Üzərində ay-ulduz şəkli təsvir olunmuş. Ay-ulduzlu bayraq. 2. Döşündə, boynunda ay-ulduz şəklində bəzəyi olan; ay-ulduz taxılmış

    Полностью »
  • ÁYA

    əd. Sual və təəccüb ilə bərabər təmənna və ümid bildirir; görəsən. Aya bu işdən bir şey çıxacaq? Aya bir az tez gələ bilməzdin? – Hər xilqətə gərçi bi

    Полностью »
  • AYÁ

    is. 1. Barmaqlar daxil olmadan əlin içi, açıq yeri. 2. Yarpağın üzü. [Gülxətminin] yarpaqları dar xaçvaridir, aya və qın hissəsi də tüklərlə örtülüdür

    Полностью »
  • AYAĞIAĞIR

    bax ağırayaq

    Полностью »
  • AYAĞIPƏRDƏLİ

    sif. zool. Suda üzmək üçün barmaqlarının arası bir-birinə dəri pərdə ilə bitişik olan. Ayağıpərdəli quşlar (qaz, ördək, anqut və s

    Полностью »
  • AYAĞISÜRÜŞKƏN

    sif. dan. Əxlaqı yüngül, pozğun (qadın haqqında)

    Полностью »
  • AYAĞIYÜNGÜL

    bax ayağı yüngül (“ayaq1”də)

    Полностью »
  • AYAĞIYÜNGÜLLÜK

    is. Xoşqədəmlik

    Полностью »
  • AYAQ

    is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var

    Полностью »
  • AYAQ₂

    is. klas. Qədəh, piyalə. Meygərçi səfa verər damağə; Axdığı üçün düşər ayağə. Füzuli. Ta girib meyxanə içrə başıma çəkdim ayaq

    Полностью »
  • AYAQ-AYAĞA

    zərf 1. Bir vaxtda, birdən, o biriləri ilə bir vaxtda ayağını qoyub götürərək; bərabər, birlikdə. Uşaqlar ayaqayağa yeriyirlər

    Полностью »
  • AYAQ-AYAQ

    zərf Bir ayaq-bir ayaq, addım-addım, yavaş-yavaş, ağır-ağır. Ayaqayaq nərdivana çıxarlar. (Ata. sözü)

    Полностью »
  • AYAQAÇDI

    is. etnoqr. Qızın toydan sonra atası evinə birinci dəfə gəlməsi adəti. Məşədi öz qızını və kürəkənini … axşam çörəyinə ayaqaçmaya çağırmışdı

    Полностью »
  • AYAQAÇMA

    is. etnoqr. Qızın toydan sonra atası evinə birinci dəfə gəlməsi adəti. Məşədi öz qızını və kürəkənini … axşam çörəyinə ayaqaçmaya çağırmışdı

    Полностью »
  • AYAQALTI

    is. 1. Ayaq altına salınan, yaxud ayaq silmək üçün qapının ağzında, girəcəyində salınan xalça, balaca palaz, həsir, əsgi və s

    Полностью »
  • AYAQCIQ

    is. 1.”Ayaq”dan kiç. Quşun ayaqcığı. 2. bot. Çiçək və meyvənin saplaqcığı

    Полностью »
  • AYAQÇI₂

    is. qəd. Keçmişdə: qədəh gəzdirən, şərab paylayan; saqi. Cam içirən ayaqçıya döndü Füzuli; Şairlərə bir içim mey sundu Füzuli

    Полностью »
  • AYAQÇI₁

    is. məh. 1. köhn. Qapı-qapı gəzib, mal satan adam; çərçi. 2. Kağızpaylayan, kuryer

    Полностью »
  • AYAQDAŞI

    bax dabandaşı. Hamamçının qabağında … xırda bankaların içində rüşul, ayaqdaşı, xına, yumurta və bu kimi şeylər olardı

    Полностью »
  • AYAQDUZAĞI

    is. 1. Ayaq buxovu. 2. məc. Əngəl, maneə

    Полностью »
  • AYAQKİRƏSİ

    is. köhn. dan. Getmək və gəzməklə əlaqədar olan bir iş üçün tələb olunan zəhmət haqqı

    Полностью »
  • AYAQQABI

    is. Ayağa geyilən şey. Dəri ayaqqabı. Rezin ayaqqabı. Ayaqqabı mağazası. Ayaqqabı fabriki

    Полностью »
  • AYAQQABIÇI

    is. Çəkməçi, ayaqqabı tikən, ya yamayan usta

    Полностью »
  • AYAQLAMA

    “Ayaqlamaq”dan f.is

    Полностью »
  • AYAQLAMAQ

    f. 1. Tapdalamaq, tapdalayıb əzmək, ayaqları altında əzmək, ayağı ilə məhv etmək, xarab etmək. Əkini ayaqlamaq

    Полностью »
  • AYAQLANDIRMA

    “Ayaqlandırmaq”dan f.is

    Полностью »
  • AYAQLANDIRMAQ

    f. Üzərinə qaldırmaq, təhrik etmək, cəsarətləndirmək

    Полностью »
  • AYAQLANMA

    “Ayaqlanmaq”dan f.is

    Полностью »
  • AYAQLANMAQ

    1. məch. Tapdalanmaq, tapdalanıb əzilmək, ayaq altında əzilmək, məhv edilmək, xarab edilmək. // Ayaqla basılmaq, sıxılmaq; ayaqla vurulmaq, əzişdirilm

    Полностью »
  • AYAQLAŞMA

    “Ayaqlaşmaq”dan f.is

    Полностью »
  • AYAQLAŞMAQ

    f. 1. Biri ilə ayaq-ayağa gedə bilmək, bərabər getmək, birgə yerimək. Bizi müşayiət edən küçə adamları faytonla ayaqlaşıb bərabər gedə bilərdilər

    Полностью »
  • AYAQLATMAQ

    icb. Tapdalatmaq, ayaq altında əzdirmək, xarab etdirmək. Əkini malqaraya ayaqlatmaq

    Полностью »
  • AYAQLI

    sif. 1. Ayağı olan (bax ayaq1 4-cü mənada). Ayaqlı şkaf. Ayaqlı paltarasan. 2. məc. Zirək, cəld, çevik, ayaqdan cəld

    Полностью »
  • AYAQLIQ

    is. 1. Dikinə duran və ya qoyulan şeylərin dayanacağı. Nərdivanın ayaqlığı. Heykəlin ayaqlığı. Sütunun ayaqlığı

    Полностью »
  • AYAQSEYRİ

    is. dan. Əylənmək və ya istirahət üçün yaxın yerlərə ayaqla səyahət. Ayaqseyrinə çıxmaq

    Полностью »
  • AYAQSIZ

    sif. Ayağı olmayan, qıçsız. Ayaqsız adam. Ayaqsız taxt. – Oraq onun [quşun] hər iki ayağını biçmiş, o kiçik heyvan ayaqsız (z

    Полностью »
  • AYAQÜSTÜ

    1. zərf Tələsik, oturmadan, ötəri, ayaq üstündə. Ayaqüstü yemək. Ayaqüstü işləmək. Ayaqüstü xəstəyə baş çəkdim

    Полностью »
  • AYAQÜSTÜLÜK

    is. Məclisdə, qonaqlıqda və s.-də qonaqlara xidmət etmə. Ayaqüstülük etmək

    Полностью »
  • AYAQYALIN

    sif. 1. Yalınayaq, ayağı çılpaq, ayağında heç bir şey olmayan. Ayaqyalın uşaqlar qara düşüb, çil toyuğu basmarlayıb tutdular

    Полностью »
  • AYAQYERİ

    is. 1. Quyuya düşmək üçün divarlarında ayaq keçirməkdən ötrü açılan oyuq. 2. Faytonda, karetdə və s.-də minmək üçün düzəldilmiş ayaq yeri

    Полностью »
  • AYAQYOLU

    is. Təbii ehtiyacları rəf etmək üçün yer; abdəstxana, rahatxana. ◊ Ayaqyoluna düşmək – ishala düşmək, qarnı işləmək

    Полностью »
  • AYALAMA

    məh. bax ayalqa

    Полностью »
  • AYALQA

    məh. bax ayama

    Полностью »
  • AYAMA

    is. Bir adama el tərəfindən verilən ləqəb, ad. Sadıq bir az duruxub cavab verdi ki, “lağlağı” onun ayamasıdır

    Полностью »