is. 1. Daşınmaq, aparılmaq üçün hər cür şey, daşınmalı olan mal və s. Yükü boşaltmaq. Heyvanın dalına yük çatmaq
is. Ünvanına qatar, gəmi, təyyarə və s. vasitəsilə yük göndərilən təşkilat, adam və s
is. Üstünə yük yığmaq üçün qurğu (bax yük 2-ci mənada)
is. Yükü boşaltma işi
is. Yük daşıma işi
sif. Yük daşımağa məxsus. Yükdaşıyan maşın. Yükdaşıyan gəmi. // Yük daşımaqla məşğul olan. Yükdaşıyan fəhlə
is. Birinin ünvanına qatar, gəmi, təyyarə və s. vasitəsilə yük göndərən təşkilat, adam və s
is. tex. Mexanizmlərin ağır şey qaldırma gücü
sif. Ağır şeyləri, yükləri qaldıran. Yükqaldıran maşın. – Hündür və qüvvətli yükqaldıran kran uzun xortumunu dik tutaraq vüqarla durmuşdur
“Yüklədilmək”dən f.is
məch. Başqasına yükləmə işi gördürmək
“Yükləmək”dən f.is
f. 1. Yük vurmaq, yük qoymaq, yüklə doldurmaq. Vaqonu (gəmini, maşını) yükləmək. – Körpünün sol tərəfində dayanmış gəmiyə taxta-şalban yükləyirdilər
“Yüklənmək”dən f.is. Maşınların yüklənməsi
məch. 1. Yük vurulmaq, yük qoyulmaq, yüklə doldurulmaq. Vaqonlar (maşınlar) yüklənmişdir. // Dalına yük çatılmaq (qoyulmaq)
f.sif. Yük qoyulmuş, yük vurulmuş, yük doldurulmuş. Yüklənmiş maşın. Taxıl ilə yüklənmiş vaqonlar. // Arxasına yük çatılmış, yük qoyulmuş
“Yüklətmək”dən f.is
icb. Yükləmə işi gördürmək, yük vurdurmaq. Arabaları yüklətmək
sif. Yükvuran, yükqaldıran, yükləyən. Yükləyici maşın
sif. 1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba. – Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü
is. Yük yığılan yer, yük yeri. Otaqların müxəlləfatı yüklükdə bir dəst yorğan-döşək, … çaxmaqlı tüfəng, köhnə xəncərdən ibarətdir
sif. 1. Uca, hündür. Yüksək bina. Yüksək dağ. Yüksək ağac. Yüksək təpə. – Yolun üst tərəfində, yüksək qayaların döşündə şam ağacları görünürdü
sif. Bir qədər yüksək; yüksək. [Qızın] yüksəkcə boyu, ağ bənizi, uzaqlarda bir şey arayan dalğın gözləri diqqətimi cəlb etmişdi
sif. elektr. Gərginlik dərəcəsi yüksək olan. Yüksəkgərginlikli cərəyan
sif. Yüksək ixtisas sahibi olan. Yüksəkixtisaslı kadrlar
is. 1. Hündürlük, ucalıq; yüksək şeyin halı. Dağın yüksəkliyi. Divarın yüksəkliyi. Evin yüksəkliyi iyirmi metrdir
is. xüs. Yüksəkliyi (yer səthi nöqtələrinin, uçucu aparatların uçuşunun və s.-nin ucalığını) ölçən müxtəlif cihaz və alətlərin ümumi adı
sif. Yüksək tariflər üzrə maaş (zəhmət haqqı) alan. Yüksəkmaaşlı vəzifə
sif. Yüksək məhsul verən, bollu məhsul verən. Yüksəkməhsullu heyvandarlıq. Yüksəkməhsullu mal-qara cinsləri
yüksəkmolekullu birləşmələr fiz. – molekulları zəncirlər şəklində qurulmuş maddələr
sif. Yüksək vəzifə sahibi olan, yüksək ictimai və ya xidməti mövqe tutan. Yüksəkvəzifəli şəxslər
sif. elektr. Yüksək elektrik cərəyanına aid olan. Yüksəkvoltlu cihazlar. Yüksəkvoltlu elektrik xətti
“Yüksəldilmək”dən f.is. Suyun səviyyəsinin yüksəldilməsi. Əmək məhsuldarlığının yüksəldilməsi
məch. 1. Qaldırmaq, ucaldılmaq, daha yüksək, uca edilmək, hündürlüyü artırılmaq. 2. Artırılmaq, gücləndirilmək
is. 1. İnkişaf prosesində irəliyə, yaxşılaşmağa, mükəmməlləşməyə doğru hərəkət; yüksəlmə, irəliləmə, tərəqqi, inkişaf
“Yüksəlmək”dən f.is
f. 1. Yüksəyə, yüksəklərə, yuxarı qalxmaq; ucalmaq. Bina xeyli yüksəlmişdir. – Ay xeyli yüksəlmiş, ətrafı yarımkölgəli bir surətdə aydınlatmışdı
“Yüksəltmək”dən f.is
f. 1. Qaldırmaq, ucaltmaq, daha uca etmək, hündürlüyünü artırmaq. Divarı bir qədər yüksəltmək lazımdır
sif. Yükü olmayan; boş. Yüksüz maşın. Yüksüz qatar. // zərf Heç bir yük götürmədən; boş. Maşınlar yüksüz qayıtdılar
is. Yükləmə işi
sif. 1. Çəkisi az olan (ağır ziddi). Yüngül yük. Yüngül çamadan. Yüngül daş. □ Yüngül çəkmək – çəkidə aldatmaq, əskik vermək
zərf dan. 1. Lazımi dərəcədə silahlanmamış, hazırlanmamış. 2. Yüngül geyinmiş halda. 3. məc. Zəif, şiddətsiz, yüngül
1. sif. Bir qədər yüngül; yüngülvari, yüngültəhər. Yüngülcə bir daş. // Çox yüngül. 2. zərf Bir balaca, azacıq, ciddi olmayaraq
sif. Çəkisi yüngül olan, çəkisi az olan, ağır olmayan
bax yüngültəbiət(li)
bax yüngültəbiətlilik
“Yüngüllədilmək”dən f.is
məch. Yüngül hala salınmaq