Толковый словарь азербайджанского языка

  • İCAB

    [ər.] : icab etmək kit. – lazım olmaq, lazım gəlmək: vacib, labüd, zəruri olmaq. Həqiqi inqilab nə qədər ki, dedikcə, böyük bir əmrdir, bu böyük əmri

    Полностью »
  • İCAD

    is. [ər.] Vücuda gətirmə (gətirilmə), yoxdan var etmə (edilmə), yaratma (yaradılma), düzəltmə (düzəldilmə); ixtira (etmə), kəşf (etmə)

    Полностью »
  • İCARƏ

    is. [ər.] Müəyyən şərtlər əsasında daşınmaz əmlakın müvəqqəti istifadəyə verilməsi, ya alınması; kirə

    Полностью »
  • İCARƏÇİ

    bax icarədar

    Полностью »
  • İCARƏDAR

    is. [ər. icarə və fars. …dar] Birinin mülkünü və s.-ni icarəyə götürən adam. Kişi də hacının yuxarı baş karvansarasının icarədarıdır

    Полностью »
  • İCARƏDARLIQ

    is. İcarəyə götürmə, kirə etmə

    Полностью »
  • İCARƏLƏMƏ

    “İcarələmək”dən f.is

    Полностью »
  • İCARƏLƏMƏK

    f. İcarəyə götürmək, kirələmək. Torpaq icarələmək

    Полностью »
  • İCARƏLƏNMƏ

    “İcarələnmək”dən f.is

    Полностью »
  • İCARƏLƏNMƏK

    məch. İcarəyə (kirəyə) götürülmək; kirələnmək. Torpaq icarələnib

    Полностью »
  • İCARƏNAMƏ

    is. [ər. icarə və fars. …namə] İcarəyə almaq və ya vermək haqqında yazılı sənəd; icarə kağızı

    Полностью »
  • İCAZƏ

    is. [ər.] 1. İzin, rüsxət, ixtiyar. İcazə almaq. İcazə istəmək. İcazə vermək. – Kargüzar qardaşına toy eləmək üçün icazə alıb, kəndə getmişdi

    Полностью »
  • İCAZƏLİ

    sif. İcazə verilmiş, rüsxət verilmiş, icazə almış, bir şeyi etməyə icazəsi olan

    Полностью »
  • İCAZƏNAMƏ

    is. [ər. icazə və fars. …namə] Bir yerə daxil olmaq və ya bir iş üçün verilən icazə vərəqəsi; rüsxətnamə

    Полностью »
  • İCAZƏSİZ

    zərf İzinsiz, rüsxətsiz, icazə olmadan, icazə almadan. İcazəsiz danışmaq. İcazəsiz getmək. İcazəsiz götürmək

    Полностью »
  • İCAZƏT

    klas. bax icazə 1-ci mənada. □ İcazət olunmaq – icazə verilmək, izin verilmək. Şah buyurdu ki, … bu məclisi-xasdır, ona binaən mənim tərəfimdən icazət

    Полностью »
  • İCBAR

    is. [ər.] Cəbr etmə, məcbur etmə; öz razılığı, arzusu olmadan bir işə sövq etmə. □ İcbar etmək – məcbur etmək

    Полностью »
  • İCBARİ

    sif. Məcburi. Ümumi icbari təhsil. // İstəməyərək, güclə

    Полностью »
  • İCBARİLİK

    is. Məcburilik

    Полностью »
  • İCLAS

    is. [ər.] Bir məsələni müzakirə etmək üçün hər hansı bir təşkilat üzvlərinin bir yerə yığılması; yığıncaq

    Полностью »
  • İCLASBAZ

    is. [ər. iclas və fars. …baz] İclası, iclas etməyi çox sevən adam (mənfi mənada işlənir)

    Полностью »
  • İCLASBAZLIQ

    is. Çox iclas çağırma, çox iclas etmə; iclas etməyi, çox iclasa getməyi sevmə (mənfi mənada işlənir)

    Полностью »
  • İCLASÇI

    is. Məhkəmə iclasında iştirak edən xalq nümayəndəsi

    Полностью »
  • İCLASÇILIQ

    is. İclasçı işi, iclasçı vəzifəsi

    Полностью »
  • İCMA

    is. [ər.] 1. Qədimdə: hər hansı bir ərazi daxilində yaşayan əhalinin özünüidarə hüququna malik birliyi, təşkilatı

    Полностью »
  • İCMAL

    is. [ər.] 1. Qısa məlumat, bir məsələnin ümumi şəkildə qısaca şərhi; xülasə. □ İcmal vermək – xülasə etmək

    Полностью »
  • İCMALÇI

    is. İcmal yazan jurnalist, icmal müəllifi (bax icmal 2-ci mənada)

    Полностью »
  • İCMALƏN

    zərf [ər.] köhn. Qısaca, müxtəsər, xülasə şəklində

    Полностью »
  • İCRA

    is. [ər.] Bir işin, qərarın, hökmün və s.-nin yerinə yetirilməsi, həyata keçirilməsi. İcranı yoxlamaq

    Полностью »
  • İCRAÇI

    is. 1. Bir qərarı, hökmü, əmri, göstərişi icra edən, əməli surətdə yerinə yetirən, həyata keçirən adam

    Полностью »
  • İCRAEDİCİ

    bax icraçı. İcraedici orqanlar

    Полностью »
  • İCRAİYYƏ

    icraiyyə komitəsi – hökumət qərarlarını həyata keçirmək, bir şeyi əməli surətdə idarə etmək vəzifəsini həyata keçirən orqanların adı

    Полностью »
  • İCRAKOM

    is. [ər. icra və fr. comite] İcraiyyə komitəsinin qısaldılmış adı. İcrakomun sədr müavini qırmızı karandaşı naxışlı qələmdandan çəkib, vacib görkəm al

    Полностью »
  • İCRASIZ

    sif. və zərf Yerinə yetirilməmiş, əməl edilməmiş, həyata keçirilməmiş. Evdə uşaq heç bir rejimə tabe olmadan yaşayarsa, məktəbin verdiyi tapşırıqlar d

    Полностью »
  • İCRƏT

    is. [ər.] köhn. 1. Görülən iş üçün verilən haqq (pul), muzd (maaş), zəhmət haqqı. [Hacı Rəcəbəli:] Ağa Mərdan, uşaqların icrətini məlum elə! M

    Полностью »
  • İCTİHAD

    is. [ər.] klas. 1. Cidd-cəhd, var gücü ilə çalışma, səy etmə, çalışıb-çapalama. □ İctihad etmək köhn

    Полностью »
  • İCTİMAİ

    sif. [ər.] 1. İnsan cəmiyyətinə aid olan. İctimai quruluş. İctimai inkişaf qanunları. // Cəmiyyətdə insanların həyat və münasibəti ilə bağlı olan, cəm

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞDİRİLMƏ

    “İctimailəşdirilmək” dən f.is. İstehsal vasitələrinin ictimailəşdirilməsi. Torpağın ictimailəşdirilməsi

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞDİRİLMƏK

    məch. Fərdilikdən, xüsusilikdən çıxarılıb, cəmiyyətin, kollektivin ixtiyarına verilmək; ümumiləşdirilmək, ellikləşdirilmək

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞDİRİLMİŞ

    f.sif. Fərdilikdən, xüsusilikdən çıxarılıb, cəmiyyətin, kollektivin ixtiyarına verilmiş; ümumiləşdirilmiş, ellikləşdirilmiş

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞDİRMƏ

    “İctimailəşdirmək” dən f.is

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞDİRMƏK

    f. Dağınıq, fərdi, xüsusi təsərrüfatı, istehsal vasitələrini, təsərrüfat obyektlərini və s.-ni ictimai kollektiv, təsərrüfat halına gətirmək; ümumiləş

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞMƏ

    “İctimailəşmək”dən f.is

    Полностью »
  • İCTİMAİLƏŞMƏK

    f. Fərdilikdən, xüsusilikdən çıxıb ümumiləşmək, cəmiyyətin mülkiyyətinə keçmək, ellikləşmək

    Полностью »
  • İCTİMAİLİK

    is. İctimai xarakterdə olma; ümumilik, kollektivlik

    Полностью »
  • İCTİMAİYYAT

    is. [ər.] Cəmiyyət və onun inkişafından bəhs edən elm. İctimaiyyat dərsi. İctimaiyyat müəllimi. – İctimaiyyat dərnəyi rəhbəri [Ənisənin] … müraciətini

    Полностью »
  • İCTİMAİYYƏT

    is. [ər.] Cəmiyyətin qabaqcıl dairələri, qabaqcıl hissəsi. Elmi ictimaiyyət. İctimaiyyətin fikri. İctimaiyyətin diqqətini cəlb etmək

    Полностью »
  • İCTİMAİYYƏTÇİ

    is. İctimai işlərdə, ictimai həyatda fəal iştirak edən adam. // Sif. mənasında. İctimaiyyətçi qadınlar

    Полностью »
  • İCTİNAB

    is. [ər.] klas. Çəkinmə, saqınma, uzaqlaşma, uzaq durma. Fürsəti fövt etmək olmaz, gözləyir əğyarlar; Onların bədgularından ictinabın vaxtıdır

    Полностью »
  • İCZ

    klas. bax əcz. Tənha qalıb etdi naleyi-zar; Dərdü qəmə qıldı iczin izhar. Füzuli. Ətalət mayeyi-iczü kədərdir

    Полностью »