is. [ər.] Sakin olma, oturma, bir yerdə yaşamaq üçün qalma, qərar tutma. Mümkün degil, Füzuli, cahanda iqamətin; Bihudə sən bu mərhələdə məskən eylədi
is. [ər. iqamət və fars. …gah] İqamət yeri, oturulan yer, məskən. [Ata:] Müqəddəs qanuna görə iqamətgahı kim verəcək? Çəmənzəminli
is. [ər.] Bəxt, tale; bəxti gətirmə. Sənsən mənim ayım, günüm, hilalım; Dövlətim, iqbalım, cahım, cəlalım
is. [ər.] Bir işə səbatla təşəbbüs etmə, başlama. □ İqdam etmək – təşəbbüs etmək, başlamaq, girişmək
[ər. “iqdam” söz. cəmi] kit. bax iqdam. Belə bir iqdamatın iki qisim gözəl nəticəsi ola bilər. C.Məmmədquluzadə
is. [ər.] 1. Bir ölkənin, bir yerin meteoroloji şəraitinin (havası, suyu və s.) xüsusiyyətləri, ab-havası
“İqlimləşdirilmək” dən f.is
məch. Yeni iqlim şəraitinə, yeni mühitə alışdırılmaq
“İqlimləşdirmək”dən f.is. Toxumdan alınan bitkilər gec meyvəyə düşür və müxtəlif keyfiyyətli olur. Sitrusların bu qayda ilə çoxalmasından iqlimləşdirm
f. Yeni iqlimə uyğunlaşdırmaq, yeni mühitə alışdırmaq (heyvanları, bitkiləri)
“İqlimləşmək”dən f.is
f. Yeni iqlim şəraitinə, yeni mühitə uyğunlaşmaq, alışmaq
[ər.] : iqna etmək klas. – qane etmək, qənaətləndirmək, qənaətbəxş olmaq; razı etmək. [Qız:] [Nizamüddövlənin adamları] hər gün gəlib, məni iqna etmək
is. [ər.] 1. Dil ilə söyləmə, ifadə etmə, dili ilə təsdiq etmə, etiraf. // Öz sözündə, əhdində möhkəmlik, dayanıq, səbat, sədaqət, vəfa
sif. Dəyanətsiz, öz sözündə, vədində, qərarında sabit olmayan. Vaqif sevdi bir iqrarsız bivəfa; Badə getdi tamam çəkdiyi cəfa
1. Latın əlifbasının axırıncıdan əvvəlki hərfi (). 2. riyaz. X, Z hərfləri ilə yanaşı olaraq, həmin hərflə işarə olunan məchul kəmiyyət
is. [ər.] köhn. 1. Bağışlanmış və ya icraya verilmiş yer. 2. Malikanə
is. [ər.] Bir sözü, cümləni və ya fikri eynilə və ya məzmunca başqasının əsərindən alma, götürmə. □ İqtibas etmək – götürmək, almaq (fikri, sözü və s)
is. [ər.] 1. Qüvvət, taqət, güc. Yeriməyə iqtidarı yoxdur. Danışmağa iqtidarı çatmır. – Bura adətən can verən əsirlər, ayağı üstündə durmağa iqtidarı
sif. 1. İqtidarı olan, gücü çatan; güclü, qüvvətli. 2. Bacarıqlı, qabiliyyətli, qüvvətli. İqtidarlı yazıçı
sif. İqtidarı olmayan, gücü çatmayan; qüvvətsiz, gücsüz. // Bacarıqsız
is. Qüvvətsizlik, gücsüzlük. // Bacarıqsızlıq
is. [ər.] bax iqtisadiyyat 1-ci mənada. Uca mədəniyyət yüksək iqtisaddan asılıdır. M.S.Ordubadi. □ Siyasi iqtisad – bəşər cəmiyyəti inkişafının müxtəl
is. 1. bax iqtisadiyyatçı. 2. tar. siyasi. İqtisadçılıq tərəfdarı (bax iqtisadçılıq)
is. tar. siyasi. XIX əsrin axırlarında – XX əsrin əvvəllərində Rusiya sosial-demokrat hərəkatında opportunist cərəyan (bu cərəyan tərəfdarlarının fikr
sif. İqtisadiyyatla bağlı olan, təsərrüfata aid olan. Ölkələr arasında iqtisadi əlaqə. İqtisadi məsələ
is. [ər. “iqtisad”dan] 1. Hər hansı bir ictimai quruluşun, cəmiyyətin istehsal qüvvələrinin inkişafına uyğun olan istehsal münasibətlərinin məcmusu
is. İqtisadiyyat, iqtisadiyyat elmləri mütəxəssisi
is. [ər.] klas. Lüzum, lazım olma, zəruriyyət, vaciblik. // Ehtiyac, hacət. Hala məgər iqtizayi-dövran; Oldur ki, ola o gənc pünhan
zərf klas. Tələbinə görə, bacarığına görə, ehtiyacına görə. Hər bir şair öz qəlbinin və təbinin iqtizasınca göy üzündə qatar ilə uçan durnalara öz hal
is. 1. Yer kürəsinin Günəş ətrafında bir dəfə dövr etdiyi müddət (yanvarın 1-dən başlayaraq hesablanan 12 aylıq dövr)
zərf Daim, həmişə. Həsrətindən sızıldaram sübhü şam; Cism xəstə, gözü yaşlı il-müdam. Aşıq Nəbi. Arizdən Məcnunə tez yetir pəyam; Nə dolanır səhralard
klas. bax əlac. Çak görüb köksümü, qılma ilacım, təbib; Zaye olar mərhəmin, məndə bitər yarə yox. Füzuli
bax əlacsızlıq. Güllər … acı bir ilacsızlıq içində qalıb, pianinosunun arxasına keçirdi. İ.Əfəndiyev
is. [ər.] Antik mifologiyada və bəzi dinlərdə; qadın cinsli allah. Qədim Yunanıstanda şüəra sinfi bir qissə və hekayət yazmaq istədikləri əsnada “Muza
sif. din. [ər.] 1. Allaha mütəəlliq, Allaha məxsus, Allaha aid, Allah tərəfindən verilmiş; qeyri-bəşəri
nida. Ey Allah, ay Allah (Allaha xitab, yalvarış). İlahi, bülbülə olsun həmişə gül həmdəm; Müdam o xəstə dilin gülşəni, baharı ola
“İlahiləşdirilmək”dən f.is
məch. Xariqüladə, ilahi bir qüvvə edilmək, Allah sifəti verilmək, Allah sayılmaq. // Allah kimi yüksəldilmək, təqdis edilmək, Allah kimi qarşısında sə
“İlahiləşdirmək”dən f.is
f. Allah saymaq, Allah sifəti vermək. // Allah kimi yüksəltmək, qaldırmaq, təqdis etmək, Allah kimi qarşısında səcdə etmək
is. 1. Ülvilik, müqəddəslik, yüksəklik. [Yaşlı kişi:] Mən bu səslərdə bir ülviyyət, bir ilahilik görürəm
is. [ər.] Dini ehkamlardan bəhs edən sxolastik elm; din elmləri
is. İlahiyyatla məşğul olan adam, ilahiyyat alimi
[ər.] (ixtisarı i.a.). Sıra ilə adları çəkilən şeylərin axırında yazılır, ya deyilir və onları davam etdirmək mümkün olduğunu bildirir
is. 1. Bədəni uzun və qıvrılan ayaqsız, adətən zəhərli dişləri olan sürünən heyvan. Zəhərli ilan. Xallı ilan
top. İlan, əqrəb kimi sancan heyvanlar. Səfər kişi bir-bir barmaqlarını qatlayaraq saydı: – İlan-çayandan xəbəriniz varmı? Mir Cəlal
sif. İlan və əqrəb kimi heyvanlar çox olan yer. Mərkəzdən uzaq, …kol-koslu, ilan-çayanlı bir düzdə Güllücə kəndi bina olmuşdu
1. top. Cürbəcür sürünən heyvanlar; həşərat. 2. sif. dan. məc. Pis, oxunması mümkün olmayan, cızma-qara, anlaşılmaz
is. zool. Dəyirmiağızlılar sinfindən ilanabənzər ibtidai onurğalı heyvan