Толковый словарь азербайджанского языка

  • ƏCAİB

    sif. [ər.] 1. Çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri-adi, görünməmiş. [Kərəm:] Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm

    Полностью »
  • ƏCAİB-QƏRAİB

    [ər.] bax əcaib 1-ci mənada. Sənin kəmalında, fikrin içində; Əcaib-qəraib hallar oynaşır. Aşıq Pəri. …Hər kəs bunlardan əcaib-qəraib şeylər nağıl edər

    Полностью »
  • ƏCAİBXANA

    is. [ər. əcaib və fars. …xanə] köhn. Muzey. Bir sözlə, doqqaz kəndin əcaibxanası, qəzeti, telefon və teleqrafı idi

    Полностью »
  • ƏCAİBLİK

    is. Əcaib şeyin hal və keyfiyyəti

    Полностью »
  • ƏCDAD

    is. [ər. “cədd” söz. cəmi] Atababalar, ulu babalar. Vətən – əcdadımızın mədfənidir; Vətən – övladımızın məskənidir

    Полностью »
  • ƏCƏB

    sif. [ər.] 1. klas. Təəccüblü, qəribə. Oğlan, əcəb olmaz, olsa aşiq; Aşiqlik işi qıza nə layiq? Füzuli

    Полностью »
  • ƏCƏBA

    əd. [ər.] kit. Sual cümlələrində təəccüb, şübhə, tərəddüd bildirir – görəsən, aya. Əcəba, bu gün yağış yağacaqmı? Əcəba, onların gəlişindən məqsəd nəd

    Полностью »
  • ƏCƏBCƏ

    dan. bax əcəb 1, 2 və 6-cı mənalarda. …Bunları mən çox yaxşıca görürəm, çox əcəbcə görürəm, çox qəşəngcə görürəm

    Полностью »
  • ƏCƏL

    is. [ər.] Hər bir canlının, xüsusən insanın qabaqcadan qədərlənmiş ölüm vaxtı. [Ağamurad bəy:] Dünyanın işi belə olur

    Полностью »
  • ƏCƏLƏ

    [ər.] 1. is. Tələsmə, bir işi teztələsik görməyə çalışma, səbirsizlik göstərmə. □ Əcələ etmək – tələsmək

    Полностью »
  • ƏCƏLƏLİ

    sif. Tələsik, təcili, təxirəsalınmaz. [Xortdan:] Yox, bir belə müddət gözləməyi mən bacarmayacağam. İşim əcələlidir

    Полностью »
  • ƏCƏLMAYALLAQ

    bax əcəlmüəlləq

    Полностью »
  • ƏCƏLMÜƏLLƏQ

    is. [ər.] dan. Gözlənilməyən, təbii olmayan ölüm

    Полностью »
  • ƏCƏLSİZ

    zərf Əcəli çatmadan, vaxtsız, vaxtı çatmadan. [Rəsul:] Budur, bu gün dörd cavan əcəlsiz dünyadan getdi

    Полностью »
  • ƏCƏM

    is. [ər.] 1. köhn. Keçmişdə ərəb olmayan xalqlara və onların nümayəndələrinə, xüsusən, iranlılara, İran əhalisindən olan adamlara verilən ad

    Полностью »
  • ƏCƏMİ

    sif. [ər.] köhn. 1. Qeyri-ərəb qövm və tayfalardan birinə mənsub olan, ərəb olmayan. 2. İranlı, fars

    Полностью »
  • ƏCƏR

    is. Təzəlik, işlənməmiş olma. Vurtut ikicə ilin gəlini olan, gəlinlik paltarının əcəri solmayan Keysubəyimin nisgili ürəyində, arzusu gözündə qalmışdı

    Полностью »
  • ƏCƏRİ

    sif. Təzə, qədtəzə, heç geyilməmiş, işlənməmiş. Əcəri don. Əcəri yorğanüzü. – Zeynəbin bu saat dörd-beş dəst əcəri paltarı boxçadadı

    Полностью »
  • ƏCƏRLİ

    bax əcəri. Əcərli paltar. Əcərli xalça. – Mən də o mülahizədəyəm, Zəriş! – deyə Müqim bəy birdən pristavlıq paltarının ən əcərlisini geyməyə, tərləyət

    Полностью »
  • ƏCİB

    [ər.] bax əcaib

    Полностью »
  • ƏCİBƏ

    [ər.] bax əcaib

    Полностью »
  • ƏCİNNƏ

    is. [ər.] din. köhn. Cin. Əcinnə padşahı (nağıllarda). – Əhmədi-Çekkaş durub gəldi evə. Çağırıb əcinnələri, əmr elədi

    Полностью »
  • ƏCLAF

    sif. [ər.] Alçaq, rəzil. [Bəhram:] O vaxt bizim nahiyənin pristavı Navedski adında çox rəhmsiz və əclaf bir adam idi

    Полностью »
  • ƏCLAFLIQ

    is. Alçaqlıq, rəzillik, rəzalət. Əclaflıq etmək. [Piri düşünürdü ki, Xalıq deyəcək:] “Kişi kişinin namusuna toxunmaz, Piri

    Полностью »
  • ƏCNƏBİ

    [ər.] 1. sif. Başqa xalqa, millətə mənsub olan; xarici. Əcnəbi mallar. Əcnəbi dillər. Əcnəbi ölkələr

    Полностью »
  • ƏCR

    is. [ər.] köhn. Bir iş müqabilində verilən əvəz; qarşılıq. Öz adətin ilə nalə eylə; Əcrini mənə həvalə eylə

    Полностью »
  • ƏCUZƏ

    is. [ər.] Pisxasiyyətli və bədləkər arvad

    Полностью »
  • ƏCZ

    is. [ər.] klas. Acizlik, iqtidarsızlıq. Əcz ilə dedi ki: “Ey xudavənd; Şahənşəhiadilü xirədmənd!” Füzuli

    Полностью »
  • ƏCZA

    is. [ər. “cüz” söz. cəmi] 1. klas. Bir şeyin tərkibini təşkil edən xırda hissəciklər; cüzlər. Yandırıb əczayi-tərkibim, külüm versən yelə; Yox yolunda

    Полностью »
  • ƏCZAÇI

    is. Aptekdə dərman hazırlayan mütəxəssis; farmasevt. Fakültə xüsusi şöbələrdə diş həkimləri və əczaçılar da hazırlayır

    Полностью »
  • ƏCZAÇILIQ

    is. Dərman hazırlamaq, hazırlanan dərmanları yoxlamaq, saxlamaq və buraxmaq haqqındakı tətbiqi fənlərin məcmusu; dava-dərman hazırlama sənəti

    Полностью »
  • ƏCZAXANA

    [ər. əcza və fars. …xanə] köhn. Əczaçı dükanı, dərman satılan yer, aptek. Kiçik oğlu mühəndis böyük qardaşının əmrlərinə itaət edirdi: əczaxanaya getm

    Полностью »
  • ƏDA

    [ər.] : əda etmək – 1) vermək, ödəmək, ödəyib qurtarmaq. [Nəcəf bəy:] Əgər vədə tamamında borcumu əda etməsəm, girovdan məyusam

    Полностью »
  • ƏDA₁

    is. [ər.] 1. Tərz, tövr, üslub. Bu nə ədadır? – [Hacı Əhməd:] [Almaza] Sən ki bu yol ilə, bu əda ilə bizə yaxın gəldin, biz kəndlilərin bütün malımız,

    Полностью »
  • ƏDABAZ

    is. [ər. əda və fars. …baz] Ədabazlıq edən, ədabazlıq etməyi sevən adam. Ədabazın birisi, bəs niyə belə qaçırsan? Dur görək, nə var, nə yox

    Полностью »
  • ƏDABAZCASINA

    sif. və zərf Ədabaz kimi, ədabaza xas olan bir tərzdə. Ədabazcasına gülüş. Ədabazcasına hərəkət. Ədabazcasına yerimək

    Полностью »
  • ƏDABAZLIQ

    is. Ədalı hərəkətlər, sadəlikdən, təbiilikdən məhrum hərəkətlər; özünü qeyri-təbii, qeyri-sadə aparma

    Полностью »
  • ƏDALƏT

    is. [ər.] 1. Haqq və düzgünlük prinsiplərinə riayət. Ədalətə riayət etmək. İctimai ədalət. Ədalət hissini itirmək

    Полностью »
  • ƏDALƏTXANA

    is. [ər. ədalət və fars. …xanə] köhn. Ədalətlə işə baxan məhkəmə, divanxana

    Полностью »
  • ƏDALƏTLİ

    sif. Ədalətlə, vicdanla hərəkət edən, həqiqətə, insafa, vicdana uyğun olaraq hərəkət edən. Ədalətli hakim

    Полностью »
  • ƏDALƏTLİLİK

    is. Ədalətli olma, işə qərəzsiz, vicdanla, ədalətlə yanaşma; ədalət. Məhkəmənin əsas xüsusiyyəti ədalətlilikdədir

    Полностью »
  • ƏDALƏTPƏRVƏR

    sif. [ər. ədalət və fars. …pərvər] Ədalət sevən, ədalətə riayət edən, ədalətli. Ədalətpərvər adam

    Полностью »
  • ƏDALƏTPƏRVƏRLİK

    is. Ədalətpərvər adamın keyfiyyəti. Ədalətpərvərlik göstərmək. Ədalətpərvərlik yaxşı sifətdir

    Полностью »
  • ƏDALƏTSİZ

    sif. Ədalətə, haqq və insafa riayət etməyən, ədalət hissini itirmiş, insafsız. Ədalətsiz hökmdar. – Küçəyə atdın ədalətsiz ata, qansız ata! Məni təhri

    Полностью »
  • ƏDALƏTSİZLİK

    is. Ədalətə, haqq və insafa müğayir hərəkət. Burjua məhkəməsinin ədalətsizliyi. – Bu hürriyyət əsrində [XX əsrdə] belə ədalətsizliyə [zülmə və təcavüz

    Полностью »
  • ƏDALI

    sif. 1. Ədası olan, ədabaz. Ədalı adam. // Əda ilə dolu, sadəlikdən, adilikdən məhrum. Ədalı hərəkət

    Полностью »
  • ƏDALILIQ

    is. Ədalı olma

    Полностью »
  • ƏDASIZ

    sif. 1. Heç bir ədası olmayan, özünü sadə aparan. Ədasız adam. 2. Nazsız, işvəsiz, sadə. Ədasız qız. – Yoxsa dilbərim deyilmiş ədasız; Pək nazlıdır, a

    Полностью »
  • ƏDASIZLIQ

    is. Ədasız adamın xassəsi; sadəlik

    Полностью »
  • ƏDAT

    is. [ər.] 1. qram. Müstəqil mənası olmayan, lakin cümlədə müxtəlif məna çalarları əmələ gətirən söz, hissəcik

    Полностью »