Толковый словарь азербайджанского языка

  • ƏVAXİR

    is. [ər. “axir” söz. cəmi] klas. Axır, son vaxtlar

    Полностью »
  • ƏVAXİRDƏ

    zərf klas. Axırda. Münəccimbaşıya əvaxirdə bu bəhsi varid edirdilər, cavab verirdi. M.F.Axundzadə

    Полностью »
  • ƏVAXİRİNDƏ

    zərf klas. Axırlarında. Haman ilin yaz fəslinin əvaxirində, elə yadımdadır ki, may ayının axırı idi. C

    Полностью »
  • ƏVAM

    [ər.] bax avam. [Məmmədağa:] Əvam da var, əvam da… Amma bunlar kimi əvam mən görməmişəm. N.Nərimanov

    Полностью »
  • ƏVAMLIQ

    bax avamlıq

    Полностью »
  • ƏVAMÜNNAS

    is. [ər.] köhn. Avam qara camaat. Ədəbdən, elmdən gər feyzyab olsa əvamünnas; Düşər şənü şərəfdən, mollalar, işanlar, insanlar! M

    Полностью »
  • ƏVAYİL

    zərf [ər. “əvvəl” söz. cəmi] klas. Əvvəllər, ilk vaxtlar. [Molla Həmid:] Sən iki pudu dəxi misin tortasına-zadına çıx, gələn ayın əvayilində otuz pud

    Полностью »
  • ƏVƏLİK

    is. bot. Xalq təbabətində işlənən, habelə qurudulmuş yarpaqları aşa qatılan, enliyarpaq, birillik ot bitkisi

    Полностью »
  • ƏVƏLİKÇİLOV

    is. Əvəlik qatılmış düyüdən bişirilən çilov. Əvəlikçilovu qatıqla yeyirlər

    Полностью »
  • ƏVƏLİKLİ

    sif. Əvəlik qatılaraq bişirilmiş. Əvəlikli çilov (aş)

    Полностью »
  • ƏVƏLİKPLOV

    is. Əvəlik qatılmış düyüdən bişirilən plov

    Полностью »
  • ƏVƏT

    əd. [türk.] Təsdiq bildirir – bəli, hə. Baxdım ki, əzim bir cəmaət; Eyzən ürəfa, əvət, həqiqət. M.Ə.Sabir

    Полностью »
  • ƏVƏZ

    is. [ər.] 1. Qarşılıq, bir şeyin (adamın) yerini tuta bilən şey (adam). Bu şeyin əvəzi yoxdur. Onun əvəzini tapmaq çətindir

    Полностью »
  • ƏVƏZÇİ

    sif. və is. 1. Eyni zamanda bir neçə yerdə işləyən, bir neçə vəzifə tutan (şəxs). Əvəzçi işçi. Əvəzçi müəllim

    Полностью »
  • ƏVƏZÇİLİK

    is. 1. Eyni zamanda bir neçə vəzifə aparma, eyni zamanda bir neçə yerdə qulluq etmə. Əvəzçilik işin keyfiyyətinə ziyan vurur

    Полностью »
  • ƏVƏZEDİCİ

    is. Bir şeyi əvəz edən, onun əvəzində işlənən şey. Qan əvəzediciləri. // Sif. mənasında. Əvəzedici maddə

    Полностью »
  • ƏVƏZEDİCİLİK

    is. Əvəzetmə, əvəz edə bilmə

    Полностью »
  • ƏVƏZEDİLMƏZ

    sif. Heç bir şeylə, heç bir başqa adamla əvəz edilə bilməyən, əvəzi tapıla bilməyən, əvəzi olmayan, çox qiymətli

    Полностью »
  • ƏVƏZEDİLMƏZLİK

    is. Əvəzedilməz şeyin vəziyyəti, halı, xüsusiyyəti

    Полностью »
  • ƏVƏZETMƏ

    is. 1. Əvəzləmə. 2. kim. Birləşmə və ünsürlərin qarşılıqlı təsiri ilə yeni birləşmə və ünsürlər alınan kimyəvi reaksiya

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏMƏ

    “Əvəzləmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏMƏK

    f. Bir şey verib əvəzində başqasını almaq. // Bir şeyi başqası ilə əvəz etmək

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏNDİRİLMƏ

    “Əvəzləndirilmək” dən f.is

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏNDİRİLMƏK

    məch. Başqası ilə əvəz edilmək, əvəz olunmaq

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏNDİRMƏ

    “Əvəzləndirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏNDİRMƏK

    bax əvəzləmək

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏNMƏ

    “Əvəzlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏNMƏK

    məch. Başqası tərəfindən əvəz edilmək, əvəz olunmaq

    Полностью »
  • ƏVƏZLƏYİCİ

    is. xüs. Bir neçə qüvvəni əvəz edən qüvvə

    Полностью »
  • ƏVƏZLİK

    is. 1. Əvəz olaraq verilən şey, qarşılıq. 2. qram. İsimdən, sifətdən, saydan fərqli olaraq öz-özlüyündə müəyyən bir şeyi, yaxud keyfiyyəti ifadə etməy

    Полностью »
  • ƏVƏZOLUNMA

    is. Əvəzlənmə

    Полностью »
  • ƏVƏZOLUNMAZ

    bax əvəzedilməz. Ağuz südü təzə doğulmuş qulun üçün əvəzolunmaz qiymətli qidadır

    Полностью »
  • ƏVƏZOLUNMAZLIQ

    is. Əvəz oluna bilməmə, əvəzi olmama

    Полностью »
  • ƏVƏZSİZ

    sif. 1. Əvəzi olmayan, əvəz oluna bilməyən, başqası ilə əvəz edilə bilməyən. Əvəzsiz yoldaş. – …Bünyadın dostu da özü kimi Mollayevi əvəzsiz bir şəxsi

    Полностью »
  • ƏVVƏL

    zərf [ər.] 1. İlk dəfə, birinci dəfə. [Dərviş:] Ruqiyyə əvvəl babasına yaxın düşə bilmirdi. A.Divanbəyoğlu

    Полностью »
  • ƏVVƏL-AXIR

    zərf Gec-tez. Bilirdim ki, əvvəl-axır başıma; Gətirəcək qalmaqalı gözlərin. Q.Zakir. [Əsgər:] Əvvəl-axır çötkə gələcəkdir

    Полностью »
  • ƏVVƏL-ƏVVƏL

    zərf Əvvəlcə, qabaqca

    Полностью »
  • ƏVVƏLA

    ara s. [ər.] Birincisi, birinci olaraq, ən əvvəl. [Nəcəf bəy:] Qəhrəman bəyin, əvvəla, pulu yoxdur. Ə

    Полностью »
  • ƏVVƏLCƏ

    zərf 1. Qabaqca, ilk öncə, daha əvvəl. Əvvəlcə sədr iclası açdı, sonra məruzəçiyə söz verdi. – [Eldar] əvvəlcə nədənsə yenə bu söhbəti sabaha qoymaq i

    Полностью »
  • ƏVVƏLCƏDƏN

    zərf Qabaqcadan, əvvəldən. Əvvəlcədən tədarük görmək. Əvvəlcədən şərtləşmək. – Bunlar hamısı əvvəlcədən hazırlanmış oyundur

    Полностью »
  • ƏVVƏLDƏN

    zərf Qabaqdan, lap irəlidən, əvvəl vaxtdan, ilk vaxtdan, ibtidadan. Mən bunu əvvəldən bilirdim. Şərti əvvəldən demək lazım idi

    Полностью »
  • ƏVVƏLƏN

    [ər.] bax əvvəla. Əvvələn, biz onu tanımırıq, ikincisi… Əvvələn, o bizim dediklərimizlə razı olmaz, sonra isə… – Əvvələn, ümdeyi-mətləb bu ki, şəhr əh

    Полностью »
  • ƏVVƏLİNCİ

    bax birinci. Əvvəlinci sıra. Əvvəlinci övlad. Əvvəlinci yeri tutmaq. Əvvəlinci rolları oynamaq. – [Nazlı:] Doğrudur, bir neçə adam bilir ki, Yusif ilə

    Полностью »
  • ƏVVƏLKİ

    sif. 1. Yer, sıra, zaman, say və s. etibarilə – birinci. Şəkildə sağdan əvvəlki adam. Əvvəlki müzakirə daha canlı keçdi

    Полностью »
  • ƏVVƏLLƏR

    zərf 1. İlk zamanlar, ilk çağda, ibtida. Əvvəllər işdən çox qorxurdum. // İs. mənasında. İlk günlər, başlanğıc, ibtida

    Полностью »
  • ƏVVƏLLƏRDƏ

    bax əvvəllər. Əvvəllərdə bizə çox gələrdi. O, əvvəllərdə də çox arıq idi. – Zeynal əvvəllərdə Mehribanı sevirdi

    Полностью »
  • ƏVVƏLLƏRİ

    bax əvvəllər 1 və 2-ci mənalarda. …Əvvəlləri Məşədi Molla Həsən kitab satardı. C.Məmmədquluzadə. [Cəmil bəy] əvvəlləri azacıq yorğun kimi idi

    Полностью »
  • ƏYAL

    is. [ər.] köhn. 1. Ailə, külfət. [Yusif Sərrac] öz kəsbi ilə özünü və əyalını saxlamağa məşğul oldu. M

    Полностью »
  • ƏYALƏT

    is. [ər.] 1. tar. Bir valinin idarəsi altında olan ölkə. Həmədan ilə Bağdad, Həmədan ilə İraq, Xarəzm, Rey və Fars əyalətləri arasında şiddətli danışı

    Полностью »
  • ƏYAN₁

    sif. [ər.] Gözlə görünən, açıq, aydın, aşkar (adətən xəbər şəkilçisi ilə işlənir). Onun düzgünlüyü hamıya əyandır

    Полностью »