EHMAL

[ ər. ]
1. zərf Yavaş, yavaşca, sakit, asta, üsullu. Qapını ehmal açmaq. Sözü ehmal demək.
– Bir para söz də deyir ehmal kişi! Ağzıdualı, qoca baqqal kişi! M.Ə.Sabir.
Novruzəli kağızı ehmal qoydu qoynuna… C.Məmmədquluzadə.
Başımı yavaşca qovzayıb yan-yörəmə baxdım. Heyvan sümüyündən və zibilindən savayı bir şey görmədim.
Ehmal qalxıb, Allahı çağıra-çağıra süründüm lağıma doğru. Çəmənzəminli.

2. is. klas. Aldırmama, əhəmiyyət verməmə, fikir verməmə, etina etməmə, etinasızlıq, başısoyuqluq.
Tez çəkməzsən cəfa tiğin məni öldürməyə; Öldürər axir məni bir gün bu ehmalın sənin. Füzuli.
Vüsali-yar biəğyar, məclis xali, mey hazır; Nədir ehmalə bais, saqiya, öldüm, aman, doldur! S.Ə.Şirvani.

□ Ehmal etmək (eləmək) – fikir verməmək, əhəmiyyət verməmək, etina etməmək, aldırmamaq, başısoyuqluq göstərmək.
…Əgər bir kəs cüzvi ehmal eləsə, başını və qolunu xurd edərlər. M.F.Axundzadə.
Bağa doğru get, eyləmə ehmal; Oğrunu tap o yerdə, börkünü al. M.Ə.Sabir.

Синонимы

  • EHMAL ehmal bax yavaş
  • EHMAL yavaş — sakit-sakit — asta — üsullu
EHKAMPƏRƏSTLİK
EHMAL-EHMAL

Значение слова в других словарях

администрати́вно-номенклату́рный дет... ди́кая отпира́тельство отчита́ть пикета́жный свора́чиваться фортепиани́ст шипова́тый долета́ть о́йканье по́фигу приса́ливаться сба́вочный вир мозг cross-bar deordination meteor northward pants quantum thirteenth барометрический притеснительница