1. Axmaq, səfeh, gic, sarsaq, başıboş.
Əbləh köpək qaysavadan pay umar. ().
// İs. mənasında.
Nola bir evdə qoyaydız qaravaş; Verməyəydiz məni bu əbləhə, kaş!
2. Söyüş kimi işlədilir.
[Xanım:] Əbləhin qızı, əbləh, … gör kimə oxşayır?
[Zaman:] Əbləhin qızı, elə bu saat itilərsən gözümün qabağından.
Əbləhin biri Kərbəlayı Qubad; İstəyir gələ xanıma kələk.