ARALAMAQ

f.
1. Bitişik, yaxud yan-yana duran şeyləri kənara çəkib bir-birindən ayırmaq, ayrı qoymaq. Pəncərənin pərdəsini aralamaq. Kolları aralayıb yol açmaq.
2. Açmaq. Kitabı aralayıb baxmaq. Ağzını aralayıb bir söz demir.
3. Zorla başqa-başqa tərəflərə çəkmək, kənara çəkmək, aralaşdırmaq. Dalaşanları aralamaq.
– Biz bir-birimizlə savaşardıq, … yol adamları bizi gəlib aralardılar. C.Məmmədquluzadə.

Синонимы

  • ARALAMAQ ayırmaq
  • ARALAMAQ açmaq

Антонимы

  • ARALAMAQ ARALAMAQ – BİRLƏŞMƏK Gülşən də kənddən aralandı (Ə.Vəliyev); Parçalanmış bir eli - Böyük Azərbaycanı; Birləşdirdi Füzuli! (B

Этимология

  • ARALAMAQ Kökü ar (отделять) feilidir. Ar feili indi müstəqil işlədilmir. Səpələ, çapala qəlibi üzrə arala kəlməsi yaranıb
ARALAMA
ARALANDIRMA

Значение слова в других словарях

доли́нный зата́чивать инфа́рктный облипа́ть остепени́ть пока́лывание покрупне́ть томпа́ковый турки́ня бери вы́ше морская ли́лия нежи́зненный петлеобра́зно подка́чивание улы́бка корковое Bengal death's-head moth plentifully pride-of-China stipend брахицефал гидротурбина исходатайствовать рукоприкладство