1. Açıq yer, düzəngah, açıq sahə, meydan. Açıqlıqda çadır qurmaq. Uşaqlar açıqlıqda top-top oynayırlar.
– [Maro] meşədə xeyli dolandıqdan sonra, meşənin dərinliyində alaçıq böyüklüyündə açıqlıq tapdı.
// Tikintisiz yer, açıq yer, boş yer. Məktəbin dalı açıqlıqdır. Açıqlıqda binalar tikilmişdir.
– [Toğrul] açıqlıqdan keçdi, kömür kimi qara və müzlim görünən qamışlığa girdi.
2. İki şey arasındakı boşluq, aralıq, məsafə. Yol ilə arx arasındakı açıqlıqda ağaclar əkilmişdir. Kisələri açıqlığa qoy.
– Fasilə etibarı ilə bunların arasındakı açıqlıq bir o qədər deyildi.
3. Aydınlıq, təmizlik, buludsuzluq. Havanın açıqlığı. Göy üzünün açıqlığı.
4. Açıq, örtüsüz, qapalı olmayan şeyin halı.
5. məc. Səmimilik, ürəyiaçıqlıq, qəlbini gizlətməmə.
[Mahmud] təbiətinə xas bir açıqlıq və rayihə ilə bizi heyran etmişdi.
[Rüxsarə] indi tənhadır, indi artıq Rüxsarə ilə tam açıqlığı ilə danışa bilərdi.
◊ Açıqlığa çıxmaq məc. – sıxıntıdan, əziyyətdən qurtarmaq, dərddən, qəmdən xilas olmaq, xoş günə çıxmaq.