QABAQLAŞMAQ

f. Qarşılaşmaq, qarşıqarşıya gəlmək, üz-üzə gəlmək; üz-üzə durmaq.
Tənbur ilə telli sazı; Qabaqlaşıb çalaq, barı! S.Vurğun.
Ana-oğul dikdirdə qabaqlaşdılar.
Şamxal anasını gözüyaşlı görüb, evdə bədbəxt bir hadisə baş verdiyini zənn etdi. İ.Şıxlı.

Синонимы

  • QABAQLAŞMAQ qarşılaşmaq — rastlaşmaq
QABAQLAŞMA
QABAQLIQ₁

Значение слова в других словарях

бессерде́чный измоча́ленный наре́чие одари́ть славянофи́льский суже́ние верхово́д взо... вы́кладка глухова́тый гу́лька калькули́ровать наса́ливать отдаля́ться подти́рка реа́льное энциклопеди́чески панка этимология asyntactic Brittany ghazel helium San Antonio обитательница