NABALİĞ

sif. [ fars. na… və ər. baliğ] köhn. Həddi-büluğa çatmamış.
[Heydər bəy Tükəzə:] Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M.F.Axundzadə.
Tifli-nabaliğ ikən məktəbə etdikdə davam; Sən təcəlla eləyib qəlbimə qıldın ilham. A.Səhhət.
[Kəblə Rəcəbəli:] Bəli! Nabaliğ uşaq öz təklifini anlamaz. Ə.Haqverdiyev.

NAAVAND
NABAT

Значение слова в других словарях

ввя́зывать вполсыта ёмкостный медиеви́стка ну то́-то ж зазу́брина мохе́ровый неоко́нченность продукти́вный солда́тик устаре́лый зычить нация питкиль чесуча carrier vehicle challenge huffy Maude pinholder thallogen актиний зола опыливатель подсевать