NAÇALNİK

is. [ rus. начальник]
1. Bir idarəyə, müəssisəyə rəhbərlik edən vəzifəli şəxs; müdir, rəis.
Nikolay hospital naçalnikinə raport yazdı. Ə.Əbülhəsən.

// Belə şəxslərə müraciət.
[Usta Xəlilova:] Xoş gördük, yoldaş naçalnik! M.Hüseyn.
[Kişi:] Belədir, naçalnik! – deyə çeşməyini alnına qaldırıb başını şübhə ilə buladı. S.Rəhimov.

2. İnqilabdan əvvəl: polis, jandarm rəisi.
[Pirverdi bəy Kabla Qulamalıya:] Bu saat oğlun Mustafanı get, gətir cənab nəçərnikin hüzuruna! C.Məmmədquluzadə.
Samovar üstə çaynik; Dostum olsun uryadnik; Dur, şikayətə gedək; Divan qursun naçalnik. Ə.Cavad.

Синонимы

  • NAÇALNİK naçalnik bax 1. rəis; 2. müdir
NAÇAQLIQ
NAÇAR

Значение слова в других словарях

волье́ра сырцо́вый вселя́ться га́вань зачерстве́ние кизи́ловые короте́нько лени́вец полуци́ркульный поплотне́ть пролеза́ть разгла́диться спло́точный срамны́е губы флексато́н благо пинагар burnisher deduct double-time quaesita rattomorphia townish портативность ранить