[ alm. Obertone] mus. Əsas tona xüsusi çalarlıq, tembr verən əlavə ton. Bu [titrəyən] səslər əsas səsi müşayiət edərək, ona nisbətən zil olacaqlar ki, bunlara da oberton deyilir. “İbtidai musiqi”.
[alm. Obertone] муз. обертон (асул тондиз кьетӀен ранг гудай, тембр гудай алава тон).
Полностью »musiqi termini kimi işlənir, bu tərcümədə əsas tona xüsusi rəng verən əlavə tondur. Əlavə, daha yüksək tondur ki, onun yüksəkliyindən, gücündən
Полностью »I сущ. муз. обертон (дополнительный, более высокий тон, придающий основному особый оттенок, тембр), призвук
Полностью »