is.
1. Bir şeyin şüurdan asılı olmayaraq müstəqil bir obyekt kimi mövcud olması. Xarici aləmin obyektivliyi.
2. Qərəzsizlik; bir şeyə qiymət verərkən bitərəflik göstərmə. Mühakimənin obyektivliyi.
сущ. объективвал (1. са затӀунин инсандин мукьуфдилай аслу тушир кьилди са объект хьиз аваз хьунухь; xarici aləmin obyektivliyi къецепатан алемдин объ
Полностью »\ – fəl-səfi mövqe; buna görə fəlsəfi idrak tədqiqatı tənqidi qiymətlən-dirməyə, dəyərlər haqqında mülahizələr söyləmək səviyyəsinə çatdırmağa qadir
Полностью »OBYEKTİVLİK – SUBYEKTİVLİK Hadisələri izah edərkən subyektivliyə yol vermək olmaz, onlara obyektivlik əsasında yanaşılmalıdır
Полностью »сущ. объективность: 1. реальное, независимое от сознания существование чего-л. в качестве самостоятельного объекта
Полностью »