ZABİTƏLİ

sif. Zabitəsi olan, nizam və intizam tələb edən, çox ciddi və tələbkar olan, nüfuz və təsir gücünə malik olan. Zabitəli adam. Zabitəli müəllim. Zabitəli müdir.
– Zərrintac xanım … dönüb zabitəli bir əda ilə Alagözü çağırdı. S.Rəhimov.
Bəlkə, Həpir özünü zabitəli (z.) hiss etdirmək üçün qəzəblə gəlirdi? Mir Cəlal.
Qız da nə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü. H.Seyidbəyli.

Синонимы

  • ZABİTƏLİ zabitəli bax 1. tələbkar 1; 2. intizamlı
  • ZABİTƏLİ tələbkar — ciddi

Антонимы

  • ZABİTƏLİ ZABİTƏLİ – YUMŞAQ Qız da nə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü (H
ZABİTƏ
ZABİTƏLİLİK

Значение слова в других словарях

би́вень е́внушеский зажи́точность Ни́ва па́стбищный приня́тие умили́ть ца́рствовать внакла́дку замеча́ть обнадёживающий переме́нный прохлади́ться ри́жный Gideon importune modiste penetral pocket gophers roomy seducement Torquay конденсат недостаточно спаивать