AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Значение слова в других словарях

вазомото́ры заплани́ровано менталите́т но́тбук радиовеща́ние реформи́стский сподру́чный фотофо́н выполза́ние захоте́ть искрести́ть распредме́чиваться шелково́дка ground litter insubstantial pentahedral peteman sacculate Saint Vincent and the Grenadines Trowbridge underinsurance Vichyite вышутить зоофиты куст