УВЕНЧАТЬ
1. кьилел алукIун, таж алукIун (пачагьдал). 2. пер. тамамрун, кьилиз акъудун;
нетижаламишун.
сов. 1. tac qoymaq, çələng qoymaq; 2. məc. mükafatlandırmaq, təltif etmək; 3. (müvəffəqiyyətlə) başa çatdırmaq, qurtarmaq, tamamlamaq ◊ увенчать славо
Полностью »1. tac qoymaq, çələng qoymaq; 2. məc. mükafatlandırmaq, təltif etmək; 3. (müvəffəqiyyətlə) başa çatdırmaq, qurtarmaq, nəticələnmək, tamamlanmaq
Полностью »-аю, -аешь; увенчанный; -чан, -а, -о; св. (нсв. - венчать) см. тж. увенчивать, увенчиваться, увенчание кого-что (обычно чем) книжн. 1) а) Украсить голову (венком, зеленью и т.п.) Увенчать голову пышны
Полностью »