boğuşma
1. f.is. кил. boğuşmaq; 2. сущ. кукӀун; дяве, къал, гьуьжет.
i. (it və s.) fight*
dolaşma — savaşma — vuruşma
сущ. от глаг. boğuşmaq, грызня, ссора, драка
is. 1) querelle f de chiens (itlər haqq.) ; 2) chamaillerie f ; querelles f pl
1. “Boğuşmaq”dan f.is. 2. is. Savaşma, dalaşma, çeynəşmə; dava, mübahisə, qovğa. [Kazım:] Bu xanların boğuşması qurtarmır ki, biz də bir gözümüzü açaq
грызня, драка, ссора