sürüklemek
гл. 1. галчӀурун, чиляй галчӀурун (шутхунун), галчӀуриз-галчӀуриз (ялиз-ялиз, шутхуниз-шутхуниз) тухун; 2
Полностью »Sözün kökü sür kəlməsidir, ondan sürük, sonra isə sürüklə kəlməsi yaranıb, “тащить” mənasını əks etdirir
Полностью »f. 1. bax sürümək; 2. to draw* (d., into), to pull (d. into, on); to involve (d. in)
Полностью »глаг. 1. волочить (тащить, тянуть, передвигать, не отрывая от земли, от чего-л.). Şeyləri bir az qaldır, sürükləmə (sürümə) вещи приподними, не волочи
Полностью »f. 1. Bir şeyi yerdən qaldırmadan sürüyə-sürüyə aparmaq, çəkə-çəkə (darta-darta) aparmaq; sürümək. [Kimon] İncini dar ağacına sarı sürükləyir
Полностью »