sərgərdan
sərgərdan
[fars.] прил. кӀвал-югъ (амукьдай чка, кӀвалах) авачир, серсери, авара; // кьил-кьилел алачир; sərgərdan gəzmək (dolanmaq) са карни тийиз гьакӀ куьчед
Полностью »Farsca sər (baş) və gərdan (dolanmaq) sözlərindən əmələ gəlib, “başını dolandıran” deməkdir. Gərdan və gərdiş kökdaş sözlərdir, gərdən isə “boyun” mən
Полностью »I. i. idler; roamer; wanderer II. s. wandering, roaming; idle III. z.: ~ gəzmək to wander, to roam; to idle
Полностью »I сущ. скиталец II прил. скитальческий. Sərgərdan həyat скитальческая жизнь ◊ sərgərdan qalmaq оказаться не у дел; остаться ни с чем; sərgərdan qoymaq
Полностью »sif. və zərf [fars.] Yersizyurdsuz, sərsəri, avara. Sərgərdan adam. – Ata-ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı
Полностью »1. потерявший голову, не находящий выхода из положения; 2. блуждающий, скитающийся;
Полностью »