TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Значение слова в других словарях

беспреде́льность гнезди́ться драдеда́мовый мака́льный обшива́ть прошу́чивать светло-ро́зовый сте́льная бук ковро́вщица погорячи́ться упережа́ть шварто́вный beta rhythm coagula heterostructure self-luminous tea-house tea-kettle диалектик загар опоить отсеять рудимент скрепа