f. to knock; to make* a noise (of knock); to bang
f. to knock; to make* a noise (of knock); to bang
гл. тахъ-тахъ (тӀакь-тӀакь) авун, тахъ(хъ) авун; тахъ-тахъдай, гатадай ванун (мес. рикӀини).
Полностью »глаг. стучать (издавать шум, стук при ударах, толчках; ударяться со стуком). Pəncərələr taqqıldayır окна стучат, mühərrik taqqıldayır мотор стучит
Полностью »f. Taqqıltı səsi çıxartmaq, taq(q) etmək. Lap yaxında pəncərələrdən birinin qapısı açılıb taqqıldadı
Полностью »