tiyə
tiyə
сущ. сив, мурз (чукӀулдин, гапурдин ва мс. атӀудай алатрин хци, атӀудай пад); // мез; хел (чукӀулдин)
Полностью »Farsca tiğ “qılınc”, “tiyə” deməkdir. Söz bununla bağlı ola bilər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »1 сущ. 1. лезвие (острая часть режущего или рубящего орудия). Ülgücün tiyəsi лезвие бритвы, tiyənin ağzı кромка лезвия 2
Полностью »I (Qarakilsə, Laçın) nazik (paltar). – Söyuxdan ölürəm, əynim tiyədi, arxalığımın altınnan heş zad yoxdu (Laçın); – Əynimdə bir tiyə pencəx’ var (Qara
Полностью »is. Qılınc, bıçaq və s. kəsici alətlərin kəsən (iti) tərəfi, ağzı. [Zeynal bıçağın] itiliyini nümunə etmək üçün barmağı ilə tiyəsinə təmas etdi
Полностью »