TƏSHİH
\[ər.\] сущ. 1. дуьзар хъувун (кхьей текстда ва мс. авай гъалатӀар, нукьсанар); təshih etmək дуьзар хъувун, дуьзрун (гъалатӀар); 2. куьгьн. корректура.
Ərəbcə səhih (doğru, düzgün) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »I сущ. 1. правка (поправки, исправления). Təshih aparmaq делать правку, təshihə ehtiyac yoxdur нет нужды (не нуждается) в правке 2
Полностью »is. [ər.] 1. Yazı və s.-də səhvləri, nöqsanları düzəltmə; düzəliş. □ Təshih etmək – düzəliş aparmaq, düzəltmək
Полностью »