UÇUQ

UÇUQ I sif. Xarab olmuş, dağılmış. Bu uçuq binanın həyət-bacası Lenaya çoxdan, lap balaca vaxtlarından tanış idi (S.Qədirzadə).

UÇUQ II sif. Soyuqdəymədən, qorxudan üzdə və dodaqda əmələ gələn səpgi.

UÇMAQ
UD

Значение слова в других словарях

вва́рка гидрометаллурги́ческий гражда́ночка обры́згаться отбо́йник припруди́ть стратиграфи́ческий чу́бик в гармо́нику ко́рчи овощево́дческий подустава́ть пожира́ющий фи́шечный сирый aristocraticism bistro concavo-convex crayer hew away railcar whodunit нельзя разминка текучий