UĞUNMAQ
гл. хъуьрена чӀагун.
f. to laugh until one cries, ◊ to howl with laughter, d.d. to split* one’s sides with laughter
Полностью »глаг. смеяться до слёз (истерически, до упаду), надорвать животики со смеху, от хохота (насмехаться, нахохотаться до изнеможения)
Полностью »f. Adətən gülməkdən uğunmaq, uğunub getmək şəklində: gülməkdən qəşş eləmək. Mədinənin zarafatı Vaqifin çox xoşuna gəldi, uğunub getdi
Полностью »