verimcil
verimcil
прил. 1. бул магьсул гудай, магьсулдар, берекатлу (мес. ккал, ттар); 2. пер. гъил ахъа, заха.
Полностью »прил. 1. продуктивный 2. плодоносный. Verimcil ağac плодоносное дерево 3. перен. щедрый
Полностью »sif. 1. Bol məhsul verən, məhsuldar, bərəkətli. Verimcil inək. Verimcil ağac. 2. məc. Əliaçıq, səxavətli
Полностью »