I
прил. злоречивый, злоязычный (склонный говорить зло)
II
сущ. злоязычник, злоязычница
sif. Ağzını pisliyə açan, ağzına heç bir xeyir söz, xeyirxahlıq gəlməyən, nəhs danışan. Vardı bir xeyirsöyləməz nadan; Dilinə xeyir gəlməyib bir an
Полностью »