ə. və f. xəyanət edən; xain.
ə. və f. xəyanət edən; xain.
I. i. traitor, betrayer; (qadın) traitress; ~ çıxmaq / olmaq to turn traitor; vətənə ~ olmaq to be* a traitor to one’s motherland / country II
Полностью »I сущ. изменник, предатель II прил. изменнический, предательский. Xəyanətkar hərəkət предательский поступок, xəyanətkar plan изменнический план
Полностью »sif. [ər. xəyanət və fars. …kar] Xəyanət edən, xəyanətçi; xain, satqın, etibarsız. [Hüsnübəyim:] Mən ölümdən qorxmuram, ancaq məni o dünyaya xəyanətka
Полностью »