YERSİZ-YUVASIZ

sif. Yaşayış yeri olmayan; yersiz-yurdsuz.
Mədənlərdə, fabrik və zavodlarda işləyən fəhlələr, bəyin zülmündən və aclıqdan qaçıb iş axtarmağa gəlmiş kəndlilər, kasıblar, yersiz-yuvasız zavallılar burada – Çəmbərəkənddə yaşayırdılar. S.Rəhman.

YERSİZ-YURDSUZ
YERTƏRPƏNMƏ

Значение слова в других словарях