YÖNDƏMSİZ

I
прил.
1. безобразный, нескладный, бесформенный, неприятной наружности. Yöndəmsiz görkəm нескладный вид, yöndəmsiz fiqur (bədən) нескладная фигура
2. неуклюжий. Yöndəmsiz yeriş неуклюжая походка, yöndəmsiz hərəkət неуклюжее движение
3. неудобный. Yöndəmsiz evlər неудобные дома
II
нареч.
1. нескладно. Yöndəmsiz danışmaq нескладно говорить
2. неуклюже
III
в знач. сущ.
1. плюгавый
2. нескладный, неуклюжий
YÖNDƏMLİLİK
YÖNDƏMSİZCƏ

Значение слова в других словарях