ZINDIQ

простореч.
I
сущ. безбожник, еретик
2. бран. поганец. Zındıq oğlu zındıq! ах ты, поганец!
II
прил.
1. безбожный
2. бран. поганый, мерзкий
ZINBIRTİKƏ
ZINDIQLIQ
OBASTAN VİKİ
Zındıq
Zındıq (ərəbcə: الزنديق, farsca زنديک‎) — İslamda və orta əsr islam mədəniyyəti və ədəbiyyatında, monoteist olmayan dinlərin üzvlərini, əsasən manixeiləri (maniləri) və zərdüştları, tanrıya və axirətə inanmayan, islam inancına zidd çıxan kafir insanları adlandırmaq üçün istifadə olunan termin.

Значение слова в других словарях