ÇEÇƏMƏK

Nəfəs borusuna bir şey düşməsi nəticəsində təngnəfəs olmaq, boğulmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Qarı böyük bir tikə götürüb tələsik ağzına təpdi, udmaq istəyəndə düyülərdən biri boğazında qaldı. Qarı çeçəyib öskürməyə başladı. (Paris nüsxəsi, 4-cü məclis)

ÇAYIR
ÇEÇİK

Значение слова в других словарях